Εμπόδια στις Τουριστικές Επενδύσεις

Νοιώθω πολλές φορές ότι κάνω μία από τις πιο δημιουργικές δουλειές που μπορεί κανείς να κάνει στη ζωή του. Είναι εντυπωσιακό να βλέπει κανείς τις ιδέες του να γίνονται πράξη, να υλοποιούνται και να βρίσκουν εφαρμογή. Τέτοια είναι η δουλειά του Μηχανικού, ακόμα ίσως περισσότερο εκείνη του developer, δε γνωρίσω αν υπάρχει ελληνική λέξη, (εκείνος που κάνει ανάπτυξη γης και ακινήτων). Είναι ενδιαφέρον κανείς να εκτιμήσει, την προστιθέμενη αξία επί της γης, ενός σχεδιαζόμενου έργου, και πως αυτό μπορεί να ενταχθεί στο σύνολο, να είναι λειτουργικό, να αντέξει στη διάρκεια λειτουργίας του και να είναι ευχάριστο στους χρήστες.

Απαραίτητο για αυτά, τα πολύ ωραία θεωρητικά όπως ακούγονται, σχεδόν καλλιτεχνικά σχέδια, είναι ανάμεσα στα πολλά, ένα πολύ απλό εργαλείο. Κάτι ας πούμε σαν το κατσαβίδι του ηλεκτρολόγου ή το μυστρί του κτίστη και λέγεται ευρύτερα Πολεοδομική Νομοθεσία. Πρόσφατα μάλιστα και σαν εργαλείο αναπτυξιακό, η προηγούμενη κυβέρνηση (ΓΑΠ), ψήφισε τον Νόμο 4002/22-08-11 για να δώσει ώθηση στις επενδύσεις στον τομέα των ακινήτων. Έδωσε μάλιστα τον τίτλο: «Προώθηση τουριστικών επενδύσεων, σύνθετα τουριστικά καταλύματα κλπ» και τις προσδοκίες στο λαό ότι θα έρθουν στη χώρα ξένες επενδύσεις ή ακόμα θα κινηθούν εσωτερικά κεφάλαια. Ας μιλήσουμε λοιπόν σήμερα για αυτόν το Νόμο, και ας αφήσουμε προς το παρόν τους παλιότερους….

Στο τρίτο κεφάλαιο, στο άρθρο 8, γίνεται η περιγραφή ενός νέου όρου ανάπτυξης ακινήτων: «Σύνθετα Τουριστικά Καταλύματα». Αφού λοιπόν σαν χώρα ρυθμίσαμε άψογα τα απλά, τώρα πηγαίνουμε ένα ακόμα βήμα πιο μακριά, στα σύνθετα. Αφού κτίσαμε ως έπρεπε τις πόλεις και τα χωριά μας, προστατέψαμε το περιβάλλον, ορίσαμε χρήσεις γης, καταρτίσαμε δασικούς χάρτες, φτιάξαμε κτηματολόγιο, κάναμε έργα υποδομής, τώρα θα φτιάξουμε και σύνθετα τουριστικά καταλύματα. Όμως εντάξει, ας μην είμαι προκατειλημμένος, ας δεκτώ ότι πάμε να κάνουμε μία καινούργια αρχή. Μετά όμως διαβάζω τα παρακάτω που αφού σε γενικές γραμμές περιγράφονται τα τυπικά, αντιγράφω ως ακριβώς έχει….
«… διέπονται από Κανονισμό Συνιδιοκτησίας και Λειτουργίας που καταρτίζεται με συμβολαιογραφική πράξη, από τον ιδιοκτήτη και εγκρίνεται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού.»

Κάθε σχετική επένδυση, θα μπορούσε κανείς να πει ότι ξεκινά από 80-100εκ. ευρώ, χωρίς οροφή. Δηλαδή εμείς που συζητάμε με υποψήφιους αγοραστές και επενδυτές από το εξωτερικό, που προτίθενται να έρθουν στη χώρα μας να επενδύσουν αυτά τα χρήματα, πρώτα θα πρέπει να τους πείσουμε ότι θα βάλουν ευρώ και δε θα βγάλουν δραχμές, θα πρέπει να βρούμε και ένα καλό λόγο που θα πρέπει να περάσουν και από το γραφείο του Υπουργού για μία υπογραφούλα, η οποία θα ρυθμίζει μάλιστα τις σχέσεις των μελλοντικών ιδιοκτητών, θα τελεί δηλαδή και υπό την έγκρισή του. Κοίτα ενδιαφέρον θα έλεγε κανείς αυτή η κυβέρνηση για να μην έχουν παρεξηγήσεις οι μελλοντικοί αγοραστές και οι επενδυτές μεταξύ τους. Για να καταλάβουμε καλύτερα μιλάμε για τον Κανονισμό που όλοι γνωρίζουμε στις οριζόντιες ιδιοκτησίες και που καθορίζει τις υποχρεώσεις των συνιδιοκτητών. Χωρίς όμως την υπογραφή του Υπουργού ΔΕΝ μπορεί να συνταχθεί συμβόλαιο και οι επενδυτές ΔΕΝ μπορούν να πουλήσουν οριζόντιες ιδιοκτησίες, ΔΕΝ μπορούν δηλαδή να έχουν έσοδα.

Αν και πραγματικά εύχομαι να κάνω λάθος, ξέρετε πώς το αντιλαμβάνομαι ;
Καλώς να έρθετε κύριοι να επενδύσετε στη χώρα μας, αλλά να ξέρετε ότι πρέπει  να ταλαιπωρηθείτε στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, να συνδιαλλαχτείτε με κάθε λογής διεφθαρμένο δημόσιο υπάλληλο, ενίοτε να περάσετε από τον «πάγκο», να δώσετε για τα ταμεία του κόμματος και για τους τραπεζικούς λογαριασμούς πολιτικών και παρατρεχάμενων κα. Αυτά στην Ελλάδα του μνημονίου, που όλοι ελπίζουμε ότι κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο. Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο λόγο για αυτή την αποστροφή του Νόμου. Σε μία προηγμένη χώρα θεωρώ θα έλεγε: «… υποχρεούται ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού εντός 6 μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος να εκδώσει Προεδρικό Διάταγμα σύμφωνα με το οποίο θα ρυθμίζονται οι βασικές αρχές που θα πρέπει να διέπουν τις σχέσεις των συνιδιοκτητών, οι υποχρεώσεις τους στα κοινόχρηστα και κάθε σχετικό, βάση του οποίου θα καταρτίζονται και θα υπογράφονται σε συμβολαιογράφο οι Κανονισμοί Συνιδιοκτησίας και Λειτουργίας ». Τέλος, ούτε υπογραφές, ούτε αναμονές, ούτε υποχρεώσεις. Και ο Υπουργός έχει κάνει ακέραια τη δουλειά του έχοντας εκδώσει το Διάταγμα και εμείς μπορούμε να κάνουμε τη δική μας.

Στα ψιλά γράμματα είναι οι ειδήσεις, το ίδιο και στους Νόμους τα παράθυρα. Εκεί βλέπει κανείς τις προθέσεις των διοικούντων και πόσο πραγματικά ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη της χώρας ή την προσωπική τους ευημερία.

Ας γνωρίζουμε τουλάχιστον όλοι, ότι ακόμα και τώρα, που η χώρα έχει πέσει στο γκρεμό, που αντικρίζουμε μπροστά μας το έδαφος να έρχεται με ορμή, φαίνεται πως η μόνη μας ελπίδα είναι η ριζική και εκ βάθρων αλλαγή του πολιτικού κατεστημένου. Το μέλλον θα μας δείξει αν και πώς θα γίνει κάτι τέτοιο.

Αν θα σας ενδιέφερε και εσάς να πάρετε μία απάντηση για τα παραπάνω, πατήστε το retweet.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *