Οδηγούσα, στο δρόμο για το Αμόνι Κορινθίας,
όπου ξαφνικά μία δύναμη γύρισε το κεφάλι μου,
τα μάτια μου μεγάλωσαν
το πόδι μου πάτησε το φρένο,
άνοιξα την πόρτα και τα πήγα δίπλα από αυτή την υπέροχη κλίμακα.
Τι ωραία που είναι τα έργα των ανθρώπων όταν περιέχουν σοφία,, γνώση, επιστήμη.
Ποιοι άραγε να ήταν αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι,
πόσα χρόνια πίσω,
με πόσο μεράκι και αγάπη έφτιαξαν κάτι υπέροχο, και απλό,
ας είναι καλά,
παναγιώτης γούτος
Under the weight of the train accident in Tempe, the lights fall on the Infrastructure of our country, and how much we have invested in it, as a development requirement… I thought I’d ask the AI and see what it says…
me: Do you have any data about the Public Investments in Infrastructures in Greece?
AI: Yes, I can provide you with some data about public investments in infrastructure in Greece.
According to the Hellenic Statistical Authority (ELSTAT), the total public investments in Greece for the year 2020 amounted to €8.9 billion, of which €3.3 billion (37%) was allocated for investments in infrastructures.
Specifically, the breakdown of public investments in infrastructures in Greece for 2020 was as follows:
του Friedensreich Hundertwasser
μτφ: Ναταλί Φύτρου
Το ευθύ δάπεδο είναι μια εφεύρεση των αρχιτεκτόνων. Είναι κατάλληλο για μηχανές και όχι για ανθρώπους.
Οι άνθρωποι δεν έχουν μόνο μάτια ώστε να χαίρονται το όμορφο, και αυτιά ώστε ν’ ακούν το όμορφο, και μύτες ώστε να μυρίζουν το όμορφο. Ο άνθρωπος έχει επίσης μια αίσθηση της αφής για τα χέρια και για τα πόδια.
Όταν ο νεωτερικός άνθρωπος βρίσκεται εξαναγκασμένος να περπατά σε ασφαλτοστρωμένες, με μπετό, ομοιόμορφες επιφάνειες, όπως ακριβώς έχουν αυτές σχεδιαστεί στα γραφεία των designers ανηλεώς με το χάρακα, αλλοτριωμένες από τη φυσική σχέση με τη Γη τότε το άγγιγμα στη Γη γίνεται ένα απαθές συστατικό του ανθρώπου, με καταστροφικά επακόλουθα για την ψυχή, την ψυχική ισορροπία, την ευεξία και την υγεία του.
Ο άνθρωπος ξεμαθαίνει να ζει και γίνεται ψυχικά άρρωστος. Continue reading »
Μια παράδοξη πραγματικότητα αποκαλύπτεται κατά την κτηματογράφηση της χώρας – χωράφια που μετρώνται «ως έγγιστα» με μουζούρια, ελαιώνες που οριοθετούνται με οκάδες λαδιού, εκτάσεις που καθορίζονται με ζευγαριές ή με το πού πέφτει η σκιά του ανεμόμυλου. Τα… GPS των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, έως και τη δεκαετία του 1960, μπορεί να μην ήταν ακριβείας, ήταν ωστόσο ευφάνταστα. Και με αυτά έρχονται συχνά αντιμέτωποι οι μελετητές του Κτηματολογίου επιχειρώντας να τα «μεταφράσουν» και να τα αποτυπώσουν στον χάρτη.
Έκταση δύο… οκάδων
Για παράδειγμα, σε συμβολαιογραφικό έγγραφο του 1932, στην Κρήτη, πατέρας δωρίζει στα τέκνα του «αγρόν εκτάσεως δύο οκάδων», κτήμα «αμπέλου εκτάσεως τεσσάρων εργατών» και «αγρόν εκτάσεως είκοσι μουζουρίων». Μέχρι τη δεκαετία του 1960 αντί του εμβαδού του γεωτεμαχίου συχνά αναφέρονταν στα συμβόλαια, εμπειρικά, ισοδύναμες ποσότητες, που τότε όμως είχαν αρκετά συγκεκριμένη υπόσταση. «Εκείνη την εποχή τους ενδιέφερε περισσότερο η απόδοση και η εργασία που απαιτείται για την καλλιέργεια ενός χωραφιού και όχι τόσο η ακριβής έκτασή του» εξηγεί μιλώντας στο «Βήμα» ο πρόεδρος του Ελληνικού Κτηματολογίου, καθηγητής Δημήτρης Σταθάκης.
Ετσι, το εμβαδόν προέκυπτε έμμεσα, «ως έγγιστα», δηλαδή κατά προσέγγιση, ή με το περιβόητο «πλέον ή έλαττον» όπως αναφέρεται στα παλιά συμβόλαια που έχουν συγκεντρωθεί πλέον στο Κτηματολόγιο, στα οποία αποτυπώνονται διάφοροι τρόποι προσδιορισμού των ορίων της περιουσίας.
Σε κάποια ένα στρέμμα αναλογεί σε έργο δύο ή τριών εργατών οι οποίοι απαιτούνται για να σκάψουν ένα χωράφι μέσα σε μία ημέρα. Σε άλλες περιπτώσεις χρησιμοποιείται η οκά, παλιά μονάδα μέτρησης βάρους που ισούται με 1.282 γραμμάρια. Ενα στρέμμα ισοδυναμεί με δέκα οκάδες, με την έννοια ότι αγρός έκτασης εντός στρέμματος αποδίδει δέκα οκάδες καρπό. Η οκά μπορεί να αφορά όμως και την ποσότητα σπόρου που απαιτείται για τη σπορά.
Μέτρηση μέσω απόδοσης
Στη μέτρηση μέσω της απόδοσης, σύμφωνα με τον κ. Σταθάκη, χρησιμοποιείται και το μουζούρι, δοχείο χωρητικότητας περίπου δεκαεπτά κιλών ξηρών καρπών ή σιτηρών. Ενα μουζουρι αντιστοιχεί περίπου σε ένα στρέμμα καλλιεργούμενης έκτασης. Σε άλλα συμβόλαια η έκταση προσδιορίζεται και μόνον από το πλήθος των δέντρων που περιλαμβάνει, δεδομένου ότι η φύτευση γινόταν σε σχετικά σταθερές αποστάσεις. Ενα στρέμμα, για παράδειγμα, ισοδυναμεί με περίπου είκοσι «ρίζες» ελιές.
Συμβόλαια και παράδοξα
Τα παραδοσιακά ισοδύναμα του εμβαδού διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή της Ελλάδας ανάλογα και με το είδος της καλλιέργειας που κυριαρχεί (αν είναι δέντρα ή σπαρτά), με το εάν χρησιμοποιούνται εργάτες ή ζώα για την όργωση (ζευγαριές ήταν το κομμάτι γης που μπορούσε να οργωθεί σε μία ημέρα από ένα ζευγάρι άλογα ή βόδια) κ.λπ.
Αλλά και η ίδια η ισοδυναμία του κάθε μεγέθους αλλάζει ανάλογα με τη μορφολογία και τη γονιμότητα του εδάφους. «Περισσότερος κόπος και ημερομίσθια απαιτούνται για να σκάψεις ένα ορεινό χωράφι σε σχέση με ένα πεδινό.
Εξυπακούεται ότι διά της απόδοσης προσμετράται τελικά μόνο το γόνιμο μέρος του χωραφιού» επισημαίνει ο κ. Σταθάκης. Πέρα από μονάδες μέτρησης της απόδοσης του εδάφους, καταγράφηκαν σε παλιά συμβόλαια και άλλα παράδοξα, όπως η μεταβίβαση έκτασης ίσης με τη… σκιά του ανεμόμυλου.
Μεγάλες αποκλίσεις
Οι προσεγγιστικές εκτιμήσεις είναι μεν δόκιμες αλλά οπωσδήποτε τα εμβαδά που συνάγονται απέχουν από την πραγματική έκταση της περιουσίας.
Και η ασάφεια των εμβαδών περνούσε από γενιά σε γενιά, ακολουθώντας τις μεταβιβάσεις των τίτλων ιδιοκτησίας. Οταν όμως έρχεται η ώρα της κτηματογράφησης, για πρώτη φορά η δήλωση του κάθε ιδιοκτήτη αντιπαραβάλλεται με τη δήλωση των γειτόνων ώστε τα μεταξύ τους όρια να κλείνουν σωστά. «Για πρώτη φορά δηλαδή το κάθε γεωτεμάχιο αντιμετωπίζεται όχι αυτόνομα αλλά ως κομμάτι ενός ευρύτερου παζλ, με όμορους ιδιοκτήτες.
Για να χωρέσει το κάθε κομμάτι στο ευρύτερο παζλ, αναγκαστικά πρέπει να λάβει τις πραγματικές του διαστάσεις» τονίζει ο κ. Σταθάκης. Από τα στοιχεία του Κτηματολογίου προκύπτει ότι στα αστικά γεωτεμάχια η μέση απόκλιση του εμβαδού του τίτλου σε σχέση με το τελικό εμβαδόν είναι ασήμαντη, δηλαδή κάτω από 0,5%.
Στα αγροτικά όμως γεωτεμάχια οι ιδιοκτήτες τείνουν να δηλώνουν πολύ μεγαλύτερο εμβαδόν σε σχέση με αυτό που έχουν βάσει τίτλων, περίπου 40% κατά μέσο όρο.
Οι πραγματικές διαστάσεις
«Αυτό διορθώνεται όμως από τη διαδικασία της κτηματογράφησης και τελικά η διαφορά περιορίζεται περίπου στο 10%. Με την εξάπλωση της τεχνολογίας του GPS μετράμε σήμερα εμβαδά γεωτεμαχίων σχετικά εύκολα και με ακρίβεια χιλιοστών. Τα γεωτεμάχια λαμβάνουν τις πραγματικές τους διαστάσεις στο Κτηματολόγιο» τονίζει ο κ. Σταθάκης. Και καταλήγει: «Το κράτος γνωρίζει επιτέλους σε ποιον ανήκει η γη και μπορεί να οργανωθεί καλύτερα με δικαιότερη φορολογία. Ξεκαθαρίζουν ατέρμονες διεκδικήσεις και τελειώνει το «…εμάλωσε και αυτή μαζί της, διά δυο στρέμματα αγρού, και δεν ωμιλούντο πλέον», όπως έγραφε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, το 1888, στην «Υπηρέτρα».
Πηγή
Ισχυρή κινητικότητα δείχνει να παρουσιάζουν τα ακίνητα του Πειραιά, ιδιαίτερα εκείνα που είναι στο εμπορικό κέντρο, στο Πασαλιμάνι και την Καστέλλα. Το κέντρο του Πειραιά υπήρξε για χρόνια σε μία λιμνάζουσα φάση. Απουσίαζαν οι μεγάλες επενδύσεις. Φαίνεται τώρα, η ανάπτυξη του λιμένα, τα έργα υποδομής όπως το τραμ και το μετρό, καθώς και μεγάλα οικιστικά, αλλάζουν εντελώς την προοπτική ενός “παρεξηγημένου” δήμου. Δεν είναι λίγοι από το υπόλοιπο λεκανοπέδιο που στρέφουν εκεί τα μάτια τους. Ακόμα, οι τιμές εκεί θεωρούνται άκρως δελεαστικές.
Την τελευταία εβδομάδα του Οκτωβρίου, ο Μπιλ Γκέιτς (με περιουσία 138 δισ. δολ.) γιόρτασε τα 66α γενέθλιά του κάπου στα παράλια της Τουρκίας, μεταφέροντας τους προσκεκλημένους του από το ενοικιασμένο σκάφος του σε ένα παραλιακό θέρετρο με ιδιωτικό ελικόπτερο.
Γράφει η Jill Lepore, The New York Times
Μεταξύ των καλεσμένων, σύμφωνα με τοπικά μέσα, ήταν και ο Τζεφ Μπέζος (με περιουσία 197 δισ. δολ.), ο οποίος μετά το πάρτι επέστρεψε στο δικό του σκάφος, όχι όμως στο σούπερ γιοτ που κατασκευάζει, κόστους άνω των 500 εκατ. δολαρίων. Continue reading »
Η απόφαση της περασμένης εβδομάδας που ελήφθη από τον αρμόδιο υπουργό Οικισμού, Κοινοτήτων και Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Ηνωμένου Βασιλείου, Μάικλ Γκόουβ να αρνηθεί την κατασκευή του πύργου «Tulip» της Foster & Partners στο κέντρο του Λονδίνου φαίνεται ότι ξάφνιασε πολλούς, ειδικά καθώς είχε αναφερθεί ευρέως ότι στο έργο θα δινόταν το πράσινο φως.
Η απόφαση αυτή πανηγυρίστηκε Continue reading »
Ανδρέας Γιακουμακάτος – 18/10/2021
Διανύουμε μια αβέβαιη περίοδο, με την υγειονομική πραγματικότητα να καθορίζει ακόμη στάσεις, κατευθύνσεις και πολιτικές. Η προηγούμενη διετία, διετία του κορωνοϊού, επέφερε μια βαθιά μεταλλαγή στην ατομική και συλλογική μας στάση, στην αντίληψή μας για τον κόσμο και στην ιδέα για το μέλλον. Χωρίς να το έχουμε καταλάβει, βρισκόμαστε στην απαρχή μιας «νέας ζωής», πολύ διαφορετικής από αυτήν μόλις λίγα χρόνια πριν, σε όλα τα πεδία. Αν μάλιστα τούτο συνδυαστεί, σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, με την οδυνηρή δεκαετή οικονομική κρίση, αντιλαμβανόμαστε πως η «νέα ζωή» παντού, σε όλα τα πεδία, είναι μια πραγματικότητα που οφείλουμε να κατανοήσουμε το συντομότερο δυνατό, είτε για να την καθορίσουμε, όσο αυτό γίνεται, είτε για να προσαρμοστούμε με όσο το δυνατό καλύτερες συνθήκες.
Η Ύδρα διακρίνεται για την ιδιότυπη αρχιτεκτονική της
Η ίδια η πόλη της Ύδρας αποτελεί ένα μεγάλο και αντιπροσωπευτικό δείγμα της ιδιόμορφης τοπικής αρχιτεκτονικής, που συνδυάζει νησιώτικα και στεριανά αρχιτεκτονικά στοιχεία.
Σπίτια απλά ή αρχοντόσπιτα, διακρίνονται από μια ιδιότυπη αλλά και συνάμα εντυπωσιακή αρχιτεκτονική την οποία δεν την συναντάμε σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά ούτε και του εξωτερικού.
Αδιάψευστοι μάρτυρες της οικονομικής ευμάρειας και της ακμής που γνώρισε το νησί στα τέλη του 18ου αιώνα, υψώνονται επιβλητικά μέχρι σήμερα και εντυπωσιάζουν με τον όγκο και την μεγαλοπρέπεια τους, παρά τη λιτή τους εμφάνιση.
Διατηρούν πολλά από τα στοιχεία των λαϊκών κατοικιών, αλλά λόγω του όγκου τους, θυμίζουν φρούρια στην εξωτερική τους όψη.
Τα αρχοντικά της Ύδρας είναι πέτρινα και συνήθως, λόγω του επικλινούς εδάφους, τριώροφα ή τετραώροφα επιβλητικά και ταυτόχρονα λιτά κτίσματα, στενά συνδεδεμένα με την ένδοξη ιστορία της Ύδρας.
Τα περισσότερα διαθέτουν εξωτερική σκάλα που καταλήγει σε ταράτσα. Τα δωμάτια τους είναι μεγάλα, ψηλοτάβανα, με καμάρες, με ανάγλυφη εσωτερική διακόσμηση, τοιχογραφίες, γιρλάντες, γεωμετρικές συνθέσεις στα μαρμάρινα δάπεδα, θυρώματα και ζωγραφιστά ξύλινα ταβάνια.
Χτίστηκαν στα τέλη του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα, εποχή οικονομικής ευμάρειας για το νησί χάρη στο εμπόριο και στη ναυτιλία, και φέρουν στοιχεία γενοβέζικης αρχιτεκτονικής. Οι πλούσιοι πλοιοκτήτες, έχοντας ταξιδέψει πολύ, θέλησαν «να εισαγάγουν στην Υδρα τα χαρακτηριστικά μιας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ώστε να ενταχθούν κι εκείνοι στον τρόπο ζωής της δυτικής μεγαλοαστικής κοινωνίας, όπως γράφει ο Γιώργος Προκοπίου στη μελέτη του “Η αρχιτεκτονική των Αρχοντικών της Υδρας”.
Ακολουθεί αναφορά σε κάθε ένα από αυτά:
Στην Ανατολική πλευρά του λιμανιού μπορείτε να δείτε το Αρχοντικό του Λαζάρου Τσαμαδού, τη σημερινή Σχολή Εμποροπλοιάρχων, που κρατάει ζωντανή τη ναυτική παράδοση της Υδρας και το Αρχοντικό του Κριεζή, όπου στεγάζεται σήμερα το Γηροκομείο.
Πάνω από την προκυμαία δεσπόζει η ιστορική οικία του Λάζαρου Κουντουριώτη, που λειτουργεί σήμερα ως παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Χτισμένη σε σχήμα Π, βαμμένη με φυσική ώχρα και επιπλωμένη με τον «καλό οντά» στα βορειοανατολικά, μας επιδεικνύει το δωμάτιο όπου περνούσε τον περισσότερο χρόνο του ο Λάζαρος Κουντουριώτης και άλλα ενδιαφέροντα δωμάτια, όπως το εικονοστάσι δίπλα στην είσοδο κι εκείνο για το κάπνισμα του ναργιλέ.
Στη Δυτική πλευρά της πόλης μπορείτε να δείτε το ιστορικό Αρχοντικό του Φραγκίσκου Βούλγαρη, ένα από τα σημαντικά Αρχοντικά του 1800, στο οποίο σήμερα στεγάζεται η Villa Hydrea. Εχει ανατολίτικα στοιχεία, όπως τα ξυλόγλυπτα ταβάνια σε ρυθμό οθωμανικού ροκοκό. Ξεχωρίζουν, επίσης, η μαρμάρινη κρήνη στην αίθουσα χορού με το πατάρι για τους μουσικούς και οι ελαιογραφίες ναυτικών θεμάτων. Το Αρχοντικό πλαισιώνουν μεγάλα ξύλινα παράθυρα που βλέπουν όλο το λιμάνι, όπως και όμορφες βεράντες.
Στη Δυτική πλευρά της πόλης μπορείτε να δείτε το τετραώροφο Αρχοντικό του Τομπάζη σε ιταλικό ύφος, που έχτισαν ο Μανώλης Τομπάζης και η σύζυγός του Ξανθή Σαχίνη και που ανήκει ήδη από το 1936 στη Σχολή Καλών Τεχνών και λειτουργεί σαν παράτημα της. Σήμερα τα δωμάτιά του λειτουργούν ως ξενώνες για εκκολαπτόμενους καλλιτέχνες που έρχονται να παλέψουν με τα χρώματα και τους μαγικούς όγκους της Υδρας. Οι σκεπές και οι ξύλινες πόρτες στο εσωτερικό είναι καινούργιες και το σαλόνι του επάνω ορόφου με τις μαλτεζόπετρες στο δάπεδο θεωρείται το πιο αυθεντικό του δωμάτιο. Στο ταβάνι έχουν διασωθεί οι τέσσερις γωνίες και ο κεντρικός ρόδακας. Οι σκεπαστές του λότζιες είναι μοναδικές.
Πίσω από τα Αρχοντικά του Βούλγαρη και του Τομπάζη, πάνω στο λόφο με οχυρωματικό χαρακτήρα ανάμεσα στα πεύκα και καταπληκτική θέα, στέκει το Αρχοντικό που έχτισε ο Γεώργιος Κουντουριώτης, ένας από τους μεγαλύτερους πλοιοκτήτες της Υδρας και ενεργός πολιτικός κατά την Επανάσταση. Αργότερα το κληρονόμησε ο εγγονός του Παύλος Κουντουριώτης, ναύαρχος κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Καθένα από τα παράθυρά του, αν ανοίξει, καδράρει τέλεια το τοπίο, σαν έργο τέχνης που άλλοτε απεικονίζει τη θάλασσα και άλλοτε τον γραφικό οικισμό. Σήμερα λειτουργεί σαν Μουσείο της νεότερης ιστορίας της Ύδρας.
Στην ίδια περιοχή βρίσκονται και τα Αρχοντικά του Βότση και του Οικονόμου κι άλλα παλιά Αρχοντικά κάποιων ακόμη ιστορικών προσώπων που μετατρέποντας τα εμπορικά καράβια τους σε πολεμικά έχασαν μεγάλες περιουσίες και ταύτισαν το όνομά τους με την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Οι κάτοικοι του νησιού το οποίο μέχρι τότε χαρακτήριζαν οι ασβεστωμένες ταράτσες, γρήγορα αντέγραψαν τις τετράρριχτες σκεπές των μεγάλων αυτών σπιτιών κι έτσι η πόλη της Ύδρας πήρε τη γνωστή ομοιόμορφη εικόνα της.
«Αν αρχίσεις να παρατηρείς τις λεπτομέρειες, η Υδρα είναι ανεξάντλητη», λέει ο εικαστικός Δημήτρης Αντωνίτσης καθώς μπαίνουμε σ’ ένα από τα παλιά Αρχοντικά των Κριεζήδων, μικρότερο σε κλίμακα αλλά πολύ ξεχωριστό για το σεβασμό με τον οποίο το έχει προσεγγίσει ο σημαντικός Αμερικανός καλλιτέχνης Brice Marden (σημερινός ιδιοκτήτης του). Τα τραβηχτά γύψινα γύρω από πόρτες και παράθυρα, τα δάπεδα με τα οχτάγωνα κεραμικά πλακάκια, οι ξύλινες μουσάντρες, ακόμη και το χειροποίητο πορτάκι στο παλιό κοτέτσι έχουν συντηρηθεί με συγκινητική σχεδόν επιμέλεια.
Ο νεοκλασικισμός αγκαλιάζει μεγάλα αρχοντικά, όπως το Αρχοντικό του Γεωργίου Σαχίνη και της Ελένης Θεοδωράκη, που βρίσκεται πίσω από την ταβέρνα “Ξερή Ελιά”.
Δυτικά της πόλης, έξω από το οικισμό, βρίσκεται επίσης το Αρχοντικό του Μπουντούρη, που διαθέτει κήπο και ιδιόκτητο εκκλησάκι.
Στη συνοικία Καλά Πηγάδια υπάρχει το Αρχοντικό του Γκορογιάννη, στο οποίο υπάρχει χαρακτηριστικό σαλόνι μακεδονικού τύπου.
Εργασία για το Λύκειο Ερμιόνης
Το περιβάλλον είναι ένα δώρο που μας έχει προσφέρει η φύση. Έχουμε υποχρέωση να το προστατεύσουμε και να το παραδώσουμε στα παιδιά μας. Η εξάντληση των φυσικών πόρων όπως το νερό και τα ορυκτά καύσιμα και η αλόγιστη χρήση τους, υπονομεύουν το μέλλον του πλανήτη και τη ζωή των επερχόμενων γενιών.
Δημοσιευμένες μελέτες δείχνουν ότι έως το 2030, τα μεγάλα κράτη πρόκειται να αυξήσουν την παραγωγή άνθρακα κατά 240%, φυσικού αερίου 71% και πετρελαίου 57%, τινάζοντας στον αέρα τη Συμφωνία του Παρισίου, που στόχο έχει την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη κατά +1,5C το μέγιστο.
Dear friends,
We are responsible for the future of this planet and the life we create for our children. Environmentalists say that governments also need to focus on future plans for fossil fuel extraction.
Fifteen countries, among them the U.S., Norway and Russia, plan to dramatically increase their production of oil, gas andcoal in the decades ahead, potentially undermining pledges to curb emissions in line with the Paris Agreement, according to a U.N.-backed report released Tuesday. Continue reading »
