Βραβείο Europa Nostra 2021 για την αποκατάσταση του Γεφυριού της Πλάκας στην Ήπειρο. Aποτελεί την πρώτη ανακατασκευή λίθινης γέφυρας στην Ελλάδα και ένα από τα λίγα παρόμοια έργα παγκοσμίως
Το γεφύρι της Πλάκας είναι ένα μονότοξο πέτρινο γεφύρι, το μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό του είδους του στην Ήπειρο. Την 1η Φεβρουαρίου 2015, κατά τη διάρκεια μίας ισχυρής καταιγίδας η οποία προκάλεσε την υπερχείλιση του ποταμού, κατέρρευσε ένα σημαντικό μέρος της κύριας καμάρας και του ανατολικού βάθρου της γέφυρας. Continue reading »
Η παραπάνω έκφραση σχετίζεται με την φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων και με τις ιδανικές αρχιτεκτονικές αναλογίες…
Η εν λόγω έκφραση παραπέμπει στην εξίσωση του Koide. Πρόκειται για μια εξίσωση που συνδέει τις μάζες των τριών λεπτονίων, ηλεκτρονίου, μιονίου και ταυ. Έτσι, αν θέσουμε α=me = 0.510998946(3) MeV/c2, b=mμ = 105.6583745(24) MeV/c2, και c=mτ = 1776.86(12) MeV/c2) παίρνουμε την, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακή τιμή:
Αυτή είναι η σχέση του Koide, μια ανεξήγητη εμπειρική εξίσωση που ανακάλυψε το 1981 ο Yoshio Koide. Παρατηρείστε ότι η τιμή 2/3 είναι ο μέσος όρος των ακραίων τιμών της ποσότητας Q.
Μια γεωμετρική θεώρηση της σχέσης του Koide. Το πηλίκο του αθροίσματος των έγχρωμων εμβαδών προς το εμβαδόν του μεγάλου τετραγώνου ισούται με 2/3.Η μάζα του λεπτονίου τ όταν εμφανίστηκε η μυστηριώδης σχέση Koide είχε αρκετή αβεβαιότητα σε σχέση με τις μάζες ηλεκτρονίου και μιονίου. Οι μετρήσεις της δεκαετίας του 1970 έδιναν την τιμή mτ=1784±4. Υποθέτοντας ότι Q = 2/3 (ακριβώς), η μάζα του ταυ που υπολογιζόταν από τον τύπο Koide, ήταν mτ=1776.97, και η επόμενη ακριβέστερη μέτρηση το 2002 έδωσε την τιμή mτ= 1776.99±.3!
Η «πρόβλεψη» Koide θα μπορούσε να είναι μια σύμπτωση όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι ο λόγος των μαζών πρωτονίου–ηλεκτρονίου ισούται με 6π5.
Η σχέση της φύσης, με τις αρχιτεκτονικές αναλογίες δεν αποτελούν μυστήριο, αλλά μάλλον ένδειξη προς τα που πρέπει να κοιτάει κανείς για να δώσει απάντηση στα διαχρονικά ερωτήματα, όπως: τι είναι αισθητική, από ποιους κανόνες διέπεται, πώς καθορίζεται και ποια σχέση μπορεί να έχει με τα μαθηματικά…σομ
Τουλάχιστον, τώρα ξέρετε ποιες διαστάσεις να δώσετε στο ντουλάπι της κουζίνας σας, ή στο παράθυρο του μπάνιου σας…
Ο Διευθυντής του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του Τομέα Πολεοδομίας & Χωροταξίας ΕΜΠ και επικεφαλής της παράταξης “Πειραιάς για όλους”, Νίκος Μπελαβίλας, με μια μακροσκελή ανάρτηση στο facebook, τοποθετείται για το σχέδιο νόμου και τις εξελίξεις αναφορικά με την επένδυση στο Ελληνικό τονίζοντας πως είναι ένα εικονικό και όχι πραγματικό έργο. Αναφέρει επίσης πως ούτε ο συγκεκριμένος ούτε κανείς ιδιώτης επενδυτής διεθνής ή τοπικός έχει τη δυνατότητα να αναλάβει τέτοιο project, προβλέποντας πως θα καταλήξει στην καλύτερη των περιπτώσεων “…ως μια επ’ άπειρον αντιπαροχή με ένα Mall εδώ, πέντε επαύλεις εκεί, ίσως ένα Καζίνο κάποτε. Στην χειρότερη μια χρεοκοπία.”
The main building of the Athens Airport (referred to as the East Terminal) was one of the last works by the world renowned Finnish-born American architect Eero Saarinen whose headquarters were in Birmingham, Michigan. He had already gained international recognition for the original and elegant expressionism of the TWA passenger terminal in New York and the Dulles International Airport near Washington DC.
The object of his design, as he himself pointed out, was to combine the best functional solution and to create a building that would be representative of 20th century technology and express the Greek spirit as well.
Saarinen was so successful in achieving this goal that his building transcended its utilitarian-technological nature and functioned symbolically as the gateway to Athens and to modern Greece.
The building was laid out as follows:
at the entrance level were the check-in booths, customs inspection, shops and a balcony with restaurants that was also open to the transit lounge,
the mezzanine housed the foreign exchange services, customs offices, etc, on the runway level was the splendid transit lounge, with an internal height of three floors, and the departure gates
and in the basement were the luggage handling facilities, and the airport’s operating services.
The large projecting upper floors included restaurants and the roof overlooked the runways and the Saronic Gulf and was popular among passengers and visitors alike. On an intervening floor was the VIP lounge, administration offices, etc.
The dynamic and plastic form of the building was particularly elegant. It was built of pre-stressed, bare concrete permitting the creation of large openings and projections. The façade overlooking the airport is divided into five parts, supported on large piers and crowned with two parallel projections. The projections provide shade to the extensive glass surfaces.
Now that the Hellenikon airport has been abandoned (in 2001, after the opening of the new Eleftherios Venizelos airport at Spata), provision has been made for Saarinen’s heritage building to be utilised by acquiring a new, cultural function.
Share the post "Main Building of Hellenikon Airport"
Περνάμε καθημερινά μπροστά τους, αλλά δεν τα βλέπουμε! Ίσως όχι άδικα. Άλλωστε, είναι τοποθετημένα στον κοινόχρηστο χώρο, δηλαδή στο μεταίχμιο μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου. Δεν βρίσκονται στις προσόψεις, για να τα θαυμάσουμε όλοι, ούτε όμως και στα διαμερίσματα, για να τα απολαμβάνουν μόνοι οι τυχεροί ιδιοκτήτες με τις παρέες τους. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι διακριτικά παρόντα.
Ο αριθμός όσων έχουν δημιουργηθεί είναι απροσδιόριστος. Και, φυσικά, δεν τα συναντά κανείς μόνο στο κέντρο της Αθήνας και στα πέριξ του, εκεί όπου επιλέξαμε να κινηθούμε. Ούτε είναι γνωστό, πάντα, ποιοι τα δημιούργησαν. Ωστόσο ένα είναι σίγουρο: από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 έως και τα μέσα της δεκαετίας του ’80 περίπου, κατά τη διάρκεια μιας γόνιμης τριακονταετίας μια σειρά από έργα δημιουργήθηκε αποκλ Continue reading »
Share the post "Tέχνη στην είσοδο της αθηναϊκής πολυκατοικίας"
Italian architects Massimo Gnocchi and Paolo Danesi designed Mountain Refuge as a prefabricated cabin-style micro-home built from plywood.
The duo has founded a startup company to find a partner to make their prefabricated concept a reality
Gnocchi and Danesi designed Mountain Refuge as a contemporary twist on typical cabin typology that would help the occupants find a “connection with nature”.
Mountain Refuge is modular, so the design could stand alone as one 24-metre-square space, or include an optional second module to add 12 square metres of floor space.
The cabin has space for a kitchenette with a sink and stove, and could also feature a small but comfortable bathroom with a shower tucked away in one corner.
A deck could run around the external perimeter of the cabin to give its occupants a place to enjoy the weather.
Gnocchi and Danesi designed Mountain Refuge to not require foundations, but if the site required, a thin concrete slab could be used for some locations.
Οι συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν από τον Νοέμβριο του 1979 έως τον Οκτώβριο του 1989
Θέλω εδώ να αναφερθώ στον Τάσο Μπίρη και στον Λάζαρο Καλυβίτη τον αξέχαστο, που ήρθαν στο σπίτι μου αναπάντεχα το 2018 για να με συνδράμουν με συναδελφική και αρχιτεκτονική αλληλεγγύη, να βγω από το τέλμα της κατάθλιψης και της απραξίας. Με παρότρυναν ν’ αρχίσω να γράφω πάλι. Μετά αρχίσαμε να συναντιόμαστε και να πηγαίνουμε στα Τουρκοβούνια σ’ ένα καφέ – εστιατόριο. Αυτές οι συναντήσεις μού έδωσαν κουράγιο κι άρχισα σιγά – σιγά να ξεφεύγω από την κατάθλιψη που απέκτησα από την συνταξιοδότησή μου το 2008, και την οικονομική κρίση που έπληξε την οικογένειά μου. Λίγο με κράτησε μέχρι το 2013 η ασχολία μου με τη γλυπτική, οπότε έφτιαξα το τελευταίο μου έργο γλυπτικής, «το τέρας της παγκοσμιοποίησης». Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι δύο κορυφαίοι συνάδελφοι θα μου έδειχναν τόσο μεγάλη εκτίμηση, και αναθάρρησα. Άλλωστε ο δάσκαλος -συνεχιστής των μεγάλων μοντέρνων δασκάλων του Πολυτεχνείου- Τάσος Μπίρης, με τους πολυάριθμους μαθητές του, ήταν σύντροφός μου στον αγώνα μας εναντίον των μεταμοντέρνων, και ο Λάζαρος Καλυβίτης μαζί με τον Γιώργο Λεονάρδο παρέμειναν μοντέρνοι με τα σημαντικά έργα τους.
Το 2019 μάς έφυγε αναπάντεχα ο αξέχαστος Λάζαρος, εκεί που είχα βρει έναν σπουδαίο φίλο, και είχαμε μάλιστα ανακαλύψει ότι ήμασταν και συγγενείς, γιατί στη Γιοσγάτη Καισαρείας της Καππαδοκίας η γιαγιά μου Ναρίνα Αρδίτσογλου είχε συγγενική σχέση με την οικογένεια Τσαούσογλου, την κόρη του οποίου είχε παντρευτεί ο Λάζαρος.
Greece’s architecturalcouncil has approved plans for a 75,000 square meter public park on the grounds of the old Athens airport at Hellenikon, marking a first step in the implementation of the project along the coastline south of the Greek capital. Separately, Greece’s privatization agency formally completed the concession process for the development of the nearby AlimosMarina, another key project in the redevelopment of the Athens Riviera.
