Welcome to our cherished heritage property, a place where cherished memories and family history intertwine. This house holds a special place in our hearts as it is a legacy passed down from my beloved father. With great love and respect, we have meticulously renovated and restored this home, ensuring that its character and charm remain intact while offering modern comfort. Each corner of this house tells a story, and we invite you to create your own unforgettable moments within its walls. As you stay here, we hope you feel the warmth and love that we have poured into this place, honouring the memory of our father and creating a space for new memories to be cherished for years to come.
Escape to the tranquility and natural beauty of our cozy cottage, nestled in the heart of Ermionida region. Perfectly situated to offer both relaxation and adventure, our cottage is an ideal getaway for couples, families, or friends looking for a memorable vacation. Inside, you’ll find a warm and inviting space that blends rustic charm with modern comforts. Continue reading »
Το πρώτο αρχιτεκτονικό έργο του Diébédo Francis Kéré ήταν η κατασκευή ενός σχολείου στη γενέτειρά του, το Γκάντο, απομακρυσμένο χωριό στη Μπουρκίνα Φάσο στη Δυτική Αφρική.
Ο αρχιτέκτονας έλαβε το κορυφαίο στον κόσμο αρχιτεκτονικό βραβείο Pritzker, το οποίο απονέμεται ετησίως σε εν ζωή αρχιτέκτονες από το Ίδρυμα Hyatt.
Πρόκειται για την κορυφαία τιμή της αρχιτεκτονικής, εν μέρει για την αφοσίωσή του στην κοινότητά του και τις ρίζες του.
Με το βραβείο, ο Kéré γίνεται ο πρώτος μαύρος αρχιτέκτονας και ο πρώτος αρχιτέκτονας από την Αφρική, που κερδίζει το βραβείο Pritzker στα 43 χρόνια ιστορίας του.
«Μεγάλωσα σε ένα χωριό, στο οποίο δεν υπήρχε νηπιαγωγείο, αλλά η κοινότητα ήταν η οικογένειά σου» είπε ο Kéré, σύμφωνα με τη βιογραφία του που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Pritzker Prize.
«Θυμάμαι το δωμάτιο, στο οποίο καθόταν η γιαγιά μου και έλεγε ιστορίες με λίγο φως, ενώ στριμωχνόμασταν ο ένας κοντά στον άλλο και η φωνή της μέσα στο δωμάτιο μας περιέβαλλε, καλώντας μας να πλησιάσουμε και να διαμορφώσουμε ένα ασφαλές μέρος. Αυτή ήταν η πρώτη μου αίσθηση για την αρχιτεκτονική» τόνισε.
Ο πρόεδρος της επιτροπής του Pritzker Prize, Τομ Πρίτσκερ δήλωσε ότι τα κτίρια του Kéré «επιδεικνύουν ομορφιά, σεμνότητα, τόλμη και εφευρετικότητα».
«Ολόκληρο το έργο του Francis Kéré μας δείχνει τη δύναμη της υλικής φύσης που έχει τις ρίζες στη θέση της» αναφέρει η αναφορά της κριτικής επιτροπής. «Τα κτίριά του είναι για και με τις κοινότητες, προέρχονται από αυτές τις κοινότητες – στην κατασκευή τους, τα υλικά τους, τα προγράμματά τους και τους μοναδικούς χαρακτήρες τους. Είναι δεμένα με το έδαφος στο οποίο βρίσκονται και με τους ανθρώπους που ζουν μέσα τους. Έχουν παρουσία χωρίς επιτήδευση και αντίκτυπο που διαμορφώνεται από τη χάρη».
Κάποια από τα κτίρια που έχει σχεδιάσει ο Francis Kéré είναι το κέντρο επισκεπτών στο Εθνικό Πάρκο του Μπαμακό και το Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Κοντουγκού, στη Μπουρκίνα Φάσο.
«Δεν θέλω να μιλώ ευθέως για τον ρατσισμό, αλλά αυτό είναι ένα πεδίο, στο οποίο χρειάζεσαι πολλές δεξιότητες» είπε στον Guardian μετά τη νίκη. «Πρέπει πραγματικά να είσαι δυνατός και τυχερός, καθώς οι διαγωνισμοί δεν είναι πάντα τόσο ανοιχτοί. Ελπίζω ότι οι νέοι στην Αφρική θα με δουν και θα ξέρουν ότι αυτός είναι ένας πιθανός δρόμος και για αυτούς» τόνισε.
Το διεθνές βραβείο, το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο σε ζωντανούς αρχιτέκτονες για σημαντικά επιτεύγματα, θεσμοθετήθηκε από την οικογένεια Pritzker στο Σικάγο μέσω του Ιδρύματος Hyatt το 1979 και συχνά αναφέρεται ως «Νόμπελ Αρχιτεκτονικής».
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Share the post "Ο αρχιτέκτονας από τη Μπουρκίνα Φάσο που κέρδισε το Pritzker"
Ο σπουδαίος αρχιτέκτονας Daniel Libeskind δημιούργησε ένα γωνιώδες, φουτουριστικό μπουκάλι για το κονιάκ Richard Hennessy. Το κρυστάλλινο μπουκάλι Baccarat έχει ένα γωνιακό εξωτερικό σχήμα που περιβάλλει στο εσωτερικό μια καμπύλη μορφή που παραπέμπει στο παραδοσιακό μπουκάλι του κονιάκ. «Εμπνέομαι από την αλληλεπίδραση της ιστορίας και του μέλλοντος – μια ιδιαίτερη μαγεία συμβαίνει όταν οι δύο χρονικές στιγμές συναντιούνται», δήλωσε ο Libeskind και συνέχισε λέγοντας ότι, «Ξεκίνησα με το κλασικό σχήμα μπουκαλιού Hennessy, αλλά ήθελα να ξεπεράσω τα όρια του σχεδίου, θέλαμε επίσης να δημιουργήσουμε κάτι δυνατό για να ενσαρκώσει την κληρονομιά του Richard Hennessy». Με το στυλ του να χρησιμοποιεί έντονες γωνίες και ασύμμετρα επίπεδα, τα κτήρια του αρχιτέκτονα Daniel Libeskind, από το νέο χώρο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου έως το Εβραϊκό Μουσείο στο Βερολίνο και το Μουσείο Τέχνης του Ντένβερ, γίνονται σύμβολα των πόλεων που βρίσκονται. Continue reading »
Share the post "Daniel Libeskind X Richard Hennessy"
Η κατασκευή εμφανούς σκυροδέματος μπορεί να γίνει είτε με τη μέθοδο της προκατασκευής είτε επί τόπου στο εργοτάξιο, ενώ για την κατεργασία των ορατών επιφανειών έχουν αναπτυχθεί διάφορες τεχνικές, που προσδίδουν στο εμφανές σκυρόδεμα ιδιαίτερη υφή και όψη.
Το εμφανές ή ανεπίχριστο σκυρόδεμα ή, όπως ονομάστηκε από τον Le Corbusier, το «Béton brut», είναι το σκυρόδεμα που δεν καλύπτεται από επιχρίσματα ή άλλες επενδύσεις. Ως δομικό υλικό κυριάρχησε στην περίοδο του μοντερνισμού και της μπρουταλιστικής αρχιτεκτονικής, καθώς εξέφραζε απόλυτα τις ιδέες της λιτής αισθητικής και των απαλλαγμένων από κάθε μορφή διακόσμησης επιφανειών. Ωστόσο, η χρήση ανεπίχριστων υλικών, όπως του χάλυβα και του σκυροδέματος, είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, αν και αφορούσε αποκλειστικά σε γέφυρες, φράγματα και κατασκευές, στις οποίες η αισθητική είχε μικρή σημασία.
Το ευθύ δάπεδο είναι μια εφεύρεση των αρχιτεκτόνων. Είναι κατάλληλο για μηχανές και όχι για ανθρώπους.
Οι άνθρωποι δεν έχουν μόνο μάτια ώστε να χαίρονται το όμορφο, και αυτιά ώστε ν’ ακούν το όμορφο, και μύτες ώστε να μυρίζουν το όμορφο. Ο άνθρωπος έχει επίσης μια αίσθηση της αφής για τα χέρια και για τα πόδια.
Όταν ο νεωτερικός άνθρωπος βρίσκεται εξαναγκασμένος να περπατά σε ασφαλτοστρωμένες, με μπετό, ομοιόμορφες επιφάνειες, όπως ακριβώς έχουν αυτές σχεδιαστεί στα γραφεία των designers ανηλεώς με το χάρακα, αλλοτριωμένες από τη φυσική σχέση με τη Γη τότε το άγγιγμα στη Γη γίνεται ένα απαθές συστατικό του ανθρώπου, με καταστροφικά επακόλουθα για την ψυχή, την ψυχική ισορροπία, την ευεξία και την υγεία του.
Ο άνθρωπος ξεμαθαίνει να ζει και γίνεται ψυχικά άρρωστος. Continue reading »
Η παραπάνω έκφραση σχετίζεται με την φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων και με τις ιδανικές αρχιτεκτονικές αναλογίες…
Η εν λόγω έκφραση παραπέμπει στην εξίσωση του Koide. Πρόκειται για μια εξίσωση που συνδέει τις μάζες των τριών λεπτονίων, ηλεκτρονίου, μιονίου και ταυ. Έτσι, αν θέσουμε α=me = 0.510998946(3) MeV/c2, b=mμ = 105.6583745(24) MeV/c2, και c=mτ = 1776.86(12) MeV/c2) παίρνουμε την, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακή τιμή:
Αυτή είναι η σχέση του Koide, μια ανεξήγητη εμπειρική εξίσωση που ανακάλυψε το 1981 ο Yoshio Koide. Παρατηρείστε ότι η τιμή 2/3 είναι ο μέσος όρος των ακραίων τιμών της ποσότητας Q.
Η «πρόβλεψη» Koide θα μπορούσε να είναι μια σύμπτωση όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι ο λόγος των μαζών πρωτονίου–ηλεκτρονίου ισούται με 6π5.
Η σχέση της φύσης, με τις αρχιτεκτονικές αναλογίες δεν αποτελούν μυστήριο, αλλά μάλλον ένδειξη προς τα που πρέπει να κοιτάει κανείς για να δώσει απάντηση στα διαχρονικά ερωτήματα, όπως: τι είναι αισθητική, από ποιους κανόνες διέπεται, πώς καθορίζεται και ποια σχέση μπορεί να έχει με τα μαθηματικά…σομ
Τουλάχιστον, τώρα ξέρετε ποιες διαστάσεις να δώσετε στο ντουλάπι της κουζίνας σας, ή στο παράθυρο του μπάνιου σας…
Περνάμε καθημερινά μπροστά τους, αλλά δεν τα βλέπουμε! Ίσως όχι άδικα. Άλλωστε, είναι τοποθετημένα στον κοινόχρηστο χώρο, δηλαδή στο μεταίχμιο μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου. Δεν βρίσκονται στις προσόψεις, για να τα θαυμάσουμε όλοι, ούτε όμως και στα διαμερίσματα, για να τα απολαμβάνουν μόνοι οι τυχεροί ιδιοκτήτες με τις παρέες τους. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι διακριτικά παρόντα.
Ο αριθμός όσων έχουν δημιουργηθεί είναι απροσδιόριστος. Και, φυσικά, δεν τα συναντά κανείς μόνο στο κέντρο της Αθήνας και στα πέριξ του, εκεί όπου επιλέξαμε να κινηθούμε. Ούτε είναι γνωστό, πάντα, ποιοι τα δημιούργησαν. Ωστόσο ένα είναι σίγουρο: από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 έως και τα μέσα της δεκαετίας του ’80 περίπου, κατά τη διάρκεια μιας γόνιμης τριακονταετίας μια σειρά από έργα δημιουργήθηκε αποκλ Continue reading »
Share the post "Tέχνη στην είσοδο της αθηναϊκής πολυκατοικίας"
Italian architects Massimo Gnocchi and Paolo Danesi designed Mountain Refuge as a prefabricated cabin-style micro-home built from plywood.
The duo has founded a startup company to find a partner to make their prefabricated concept a reality
Gnocchi and Danesi designed Mountain Refuge as a contemporary twist on typical cabin typology that would help the occupants find a “connection with nature”.
Mountain Refuge is modular, so the design could stand alone as one 24-metre-square space, or include an optional second module to add 12 square metres of floor space.
The cabin has space for a kitchenette with a sink and stove, and could also feature a small but comfortable bathroom with a shower tucked away in one corner.
A deck could run around the external perimeter of the cabin to give its occupants a place to enjoy the weather.
Gnocchi and Danesi designed Mountain Refuge to not require foundations, but if the site required, a thin concrete slab could be used for some locations.
Οι συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν από τον Νοέμβριο του 1979 έως τον Οκτώβριο του 1989
Θέλω εδώ να αναφερθώ στον Τάσο Μπίρη και στον Λάζαρο Καλυβίτη τον αξέχαστο, που ήρθαν στο σπίτι μου αναπάντεχα το 2018 για να με συνδράμουν με συναδελφική και αρχιτεκτονική αλληλεγγύη, να βγω από το τέλμα της κατάθλιψης και της απραξίας. Με παρότρυναν ν’ αρχίσω να γράφω πάλι. Μετά αρχίσαμε να συναντιόμαστε και να πηγαίνουμε στα Τουρκοβούνια σ’ ένα καφέ – εστιατόριο. Αυτές οι συναντήσεις μού έδωσαν κουράγιο κι άρχισα σιγά – σιγά να ξεφεύγω από την κατάθλιψη που απέκτησα από την συνταξιοδότησή μου το 2008, και την οικονομική κρίση που έπληξε την οικογένειά μου. Λίγο με κράτησε μέχρι το 2013 η ασχολία μου με τη γλυπτική, οπότε έφτιαξα το τελευταίο μου έργο γλυπτικής, «το τέρας της παγκοσμιοποίησης». Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι δύο κορυφαίοι συνάδελφοι θα μου έδειχναν τόσο μεγάλη εκτίμηση, και αναθάρρησα. Άλλωστε ο δάσκαλος -συνεχιστής των μεγάλων μοντέρνων δασκάλων του Πολυτεχνείου- Τάσος Μπίρης, με τους πολυάριθμους μαθητές του, ήταν σύντροφός μου στον αγώνα μας εναντίον των μεταμοντέρνων, και ο Λάζαρος Καλυβίτης μαζί με τον Γιώργο Λεονάρδο παρέμειναν μοντέρνοι με τα σημαντικά έργα τους.
Το 2019 μάς έφυγε αναπάντεχα ο αξέχαστος Λάζαρος, εκεί που είχα βρει έναν σπουδαίο φίλο, και είχαμε μάλιστα ανακαλύψει ότι ήμασταν και συγγενείς, γιατί στη Γιοσγάτη Καισαρείας της Καππαδοκίας η γιαγιά μου Ναρίνα Αρδίτσογλου είχε συγγενική σχέση με την οικογένεια Τσαούσογλου, την κόρη του οποίου είχε παντρευτεί ο Λάζαρος.
Greece’s architecturalcouncil has approved plans for a 75,000 square meter public park on the grounds of the old Athens airport at Hellenikon, marking a first step in the implementation of the project along the coastline south of the Greek capital. Separately, Greece’s privatization agency formally completed the concession process for the development of the nearby AlimosMarina, another key project in the redevelopment of the Athens Riviera.