Μέσα από την επικοινωνιακή φιέστα (ακόμη μία) του υπουργείου Πολιτισμού σχετικά με τη μελέτη της υπόγειας επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, αναδύεται ξανά στην επιφάνεια η θλιβερή κατάσταση πλήρους απαξίωσης της αρχιτεκτονικής τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Με την επιλογή του ξένου αρχιτεκτονικού γραφείου (και των Ελλήνων συνεργατών τους) κλείνει ακόμη μία μαύρη σελίδα πρωτόγνωρης υποβάθμισης της ελληνικής αρχιτεκτονικής, που δεν τιμά καθόλου την κοινότητα των Ελλήνων αρχιτεκτόνων στο σύνολό τους.
Ήδη από την πρώτη ανακοίνωση της υπουργού Πολιτισμού σχετικά με τη διαδικασία του κλειστού διαγωνισμού που επιλέχθηκε για την εκπόνηση της μελέτης, είχαν αρχίσει οι έντονες αντιδράσεις εκ μέρους μεμονωμένων συναδέλφων, αλλά και του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων. Η κατακραυγή, φυσικά, προήλθε από την πρωτοφανή -για τα ελληνικά χρονικά- διαδικασία, με την οποία αποκλείονταν ουσιαστικά οι Έλληνες αρχιτέκτονες από τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό για τη μελέτη ενός τόσο σημαντικού και εμβληματικού κτηρίου, όπως το Νέο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας Continue reading »
Share the post "Η απαξίωση της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής"
Το κόστος του ενοικίου παραμένει το βασικό έξοδο για κάθε Eυρωπαίο το 2023. Με στοιχεία σημερινά (31-1-23) από το numbeο που παρακολουθεί το κόστος ζωής των πόλεων, τα Γεωγραφικά δημιούργησαν ένα ινφοχάρτη της Ευρώπης που δείχνει το μέσο μηνιαίο κόστος για να νοικιάσεις ένα διαμέρισμα ενός δωμάτιου στο κέντρο κάθε ευρωπαϊκής πρωτεύουσας.
Με μια γρήγορη ματιά και προσέχοντας μόνο τα χρώματα, θα δείτε μια σχετική ομοιογένεια. Στις βορειοδυτικές χώρες τα ενοίκια είναι πιο τσιμπημένα, ακολουθεί η Δυτική Ευρώπη, η Ανατολική Ευρώπη, και τέλος τα Βαλκάνια και οι γειτονικές τους χώρες.
Ενδιαφέρον έχει ότι ανάμεσα στην πιο ακριβή πρωτεύουσα (όσον αφορά πάντα το σημερινό ζητούμενο) και στην πιο φθηνή υπάρχει μια διαφορά της τάξης των 4939€. Και αν συμφωνήσουμε ότι το Μονακό είναι ιδιαίτερη περίπτωση κράτους, η διαφορά του δεύτερου Λονδίνου με την τελευταία Άγκυρα παραμένει σε υψηλά επίπεδα (2017€).
Το πρώτο αρχιτεκτονικό έργο του Diébédo Francis Kéré ήταν η κατασκευή ενός σχολείου στη γενέτειρά του, το Γκάντο, απομακρυσμένο χωριό στη Μπουρκίνα Φάσο στη Δυτική Αφρική.
Ο αρχιτέκτονας έλαβε το κορυφαίο στον κόσμο αρχιτεκτονικό βραβείο Pritzker, το οποίο απονέμεται ετησίως σε εν ζωή αρχιτέκτονες από το Ίδρυμα Hyatt.
Πρόκειται για την κορυφαία τιμή της αρχιτεκτονικής, εν μέρει για την αφοσίωσή του στην κοινότητά του και τις ρίζες του.
Με το βραβείο, ο Kéré γίνεται ο πρώτος μαύρος αρχιτέκτονας και ο πρώτος αρχιτέκτονας από την Αφρική, που κερδίζει το βραβείο Pritzker στα 43 χρόνια ιστορίας του.
«Μεγάλωσα σε ένα χωριό, στο οποίο δεν υπήρχε νηπιαγωγείο, αλλά η κοινότητα ήταν η οικογένειά σου» είπε ο Kéré, σύμφωνα με τη βιογραφία του που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Pritzker Prize.
«Θυμάμαι το δωμάτιο, στο οποίο καθόταν η γιαγιά μου και έλεγε ιστορίες με λίγο φως, ενώ στριμωχνόμασταν ο ένας κοντά στον άλλο και η φωνή της μέσα στο δωμάτιο μας περιέβαλλε, καλώντας μας να πλησιάσουμε και να διαμορφώσουμε ένα ασφαλές μέρος. Αυτή ήταν η πρώτη μου αίσθηση για την αρχιτεκτονική» τόνισε.
Ο πρόεδρος της επιτροπής του Pritzker Prize, Τομ Πρίτσκερ δήλωσε ότι τα κτίρια του Kéré «επιδεικνύουν ομορφιά, σεμνότητα, τόλμη και εφευρετικότητα».
«Ολόκληρο το έργο του Francis Kéré μας δείχνει τη δύναμη της υλικής φύσης που έχει τις ρίζες στη θέση της» αναφέρει η αναφορά της κριτικής επιτροπής. «Τα κτίριά του είναι για και με τις κοινότητες, προέρχονται από αυτές τις κοινότητες – στην κατασκευή τους, τα υλικά τους, τα προγράμματά τους και τους μοναδικούς χαρακτήρες τους. Είναι δεμένα με το έδαφος στο οποίο βρίσκονται και με τους ανθρώπους που ζουν μέσα τους. Έχουν παρουσία χωρίς επιτήδευση και αντίκτυπο που διαμορφώνεται από τη χάρη».
Κάποια από τα κτίρια που έχει σχεδιάσει ο Francis Kéré είναι το κέντρο επισκεπτών στο Εθνικό Πάρκο του Μπαμακό και το Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Κοντουγκού, στη Μπουρκίνα Φάσο.
«Δεν θέλω να μιλώ ευθέως για τον ρατσισμό, αλλά αυτό είναι ένα πεδίο, στο οποίο χρειάζεσαι πολλές δεξιότητες» είπε στον Guardian μετά τη νίκη. «Πρέπει πραγματικά να είσαι δυνατός και τυχερός, καθώς οι διαγωνισμοί δεν είναι πάντα τόσο ανοιχτοί. Ελπίζω ότι οι νέοι στην Αφρική θα με δουν και θα ξέρουν ότι αυτός είναι ένας πιθανός δρόμος και για αυτούς» τόνισε.
Το διεθνές βραβείο, το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο σε ζωντανούς αρχιτέκτονες για σημαντικά επιτεύγματα, θεσμοθετήθηκε από την οικογένεια Pritzker στο Σικάγο μέσω του Ιδρύματος Hyatt το 1979 και συχνά αναφέρεται ως «Νόμπελ Αρχιτεκτονικής».
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Share the post "Ο αρχιτέκτονας από τη Μπουρκίνα Φάσο που κέρδισε το Pritzker"
Η υιοθέτηση της ηλεκτρικής κινητικότητας (eMobility) δεν αποτελεί απλώς μία οικονομική ή περιβαλλοντική τάση, καθώς η επιτυχία της βασίζεται, επίσης, και στην ευρύτερη αποδοχή της από τους καταναλωτές. Ο ρυθμός της υιοθέτησης και χρήσης των ηλεκτρικών οχημάτων είναι ταχύς, με ένα στα πέντε οχήματα που πωλήθηκαν στην Ευρώπη το 2021 να είναι ηλεκτρικό.
Η επιτάχυνση του ρυθμού αυτού, όμως, εξαρτάται από τη δυνατότητα παροχής μίας απρόσκοπτης καταναλωτικής εμπειρίας στους χρήστες ηλεκτρικών οχημάτων, μέσω αποτελεσματικών υποδομών, που θα επιτρέπουν σε όλους να φορτίζουν το όχημά τους γρήγορα και αξιόπιστα.
Η νέα έκθεση της EY και του ευρωπαϊκού οργανισμού Eurelectric, με τίτλο, Can utilities turn EVs into a grid asset?, εξετάζει την αναμενόμενη αύξηση των ηλεκτρικών οχημάτων, από περίπου 5 εκατ. επιβατικά αυτοκίνητα, οχήματα ελαφράς και βαρέας χρήσης, σήμερα, στα 130 εκατ. ηλεκτρικά οχήματα μέχρι το 2035, και τον αντίκτυπό της στο δίκτυο. Η έκθεση καταλήγει ότι οι διαχειριστές συστημάτων διανομής ενέργειας (A – DSOs) θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στην επιτυχία της ηλεκτρικής κινητικότητας και στην ανάπτυξη των υποδομών φόρτισης που είναι απαραίτητες για την υποστήριξή της.
Η έκθεση αντλεί δεδομένα από τον Eurelectric και τα μέλη του, και περιλαμβάνει πληροφορίες και συμπεράσματα που αντλήθηκαν από συζητήσεις με ηγετικά στελέχη από εταιρείες από το ευρύτερο οικοσύστημα της ηλεκτρικής κινητικότητας, συμπεριλαμβανομένων αυτοκινητοβιομηχανιών, εταιρειών κοινής ωφέλειας, εταιρειών διαχείρισης στόλου, πολιτικών μηχανικών και παραγωγών φορτιστών.
Από αδυναμία σε πλεονέκτημα
Τα δίκτυα ενέργειας της Ευρώπης βρίσκονται αντιμέτωπα με μία τεραστίων διαστάσεων πρόκληση, που πυροδοτείται από την αναμενόμενη έλευση 130 εκατ. ηλεκτρικών οχημάτων. Η έκθεση υπολογίζει ότι η προβλεπόμενη αύξηση των ηλεκτρικών οχημάτων θα απαιτήσει τουλάχιστον 65 εκατ. σημεία φόρτισης, από τα οποία, τα 9 εκατ. θα είναι δημόσια – από μόλις 374.000 σήμερα. Η ζήτηση για ηλεκτρικό ρεύμα για τις ανάγκες της φόρτισης, επίσης, αναμένεται να αυξηθεί κατά 30% ανά έτος, προσθέτοντας πάνω από 200TWh μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας. Σύμφωνα, όμως, με την έκθεση, οποιαδήποτε αποσταθεροποίηση δε θα προκληθεί από αυτή την αύξηση στη ζήτηση, αλλά από τα χιλιάδες ή, ακόμη, και εκατομμύρια ηλεκτρικά οχήματα που θα φορτίζουν ταυτόχρονα.
Η ανάλυση της ΕΥ αποκαλύπτει ότι τα δίκτυα ενέργειας, τα οποία ήδη είναι επιβαρυμένα σε πολλές περιοχές, θα μπορούσαν να υπερφορτωθούν, εάν οι περίοδοι αιχμής για τη φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων συμπίπτουν με τις περιόδους αιχμής γενικής κατανάλωσης. Ανάλυση των έξι πιο συνηθισμένων περιπτώσεων φόρτισης – σε κατοικημένες αστικές και αγροτικές περιοχές, στον χώρο εργασίας, σε κόμβους διαχείρισης στόλων, νυκτερινή φόρτιση και φόρτιση στο δημόσιο οδικό δίκτυο – δείχνει ότι η ανώτατη επιβάρυνση θα αυξηθεί μεταξύ 21% και 90%. Για αυτόν τον λόγο, η προσέγγιση «το αφήνω να φορτίσει και το ξεχνάω» ενδέχεται να επιδεινώσει τα περιστατικά υπερφόρτωσης στα ήδη επιβαρυμένα δίκτυα.
Η έκθεση καταδεικνύει ότι η διαχειριζόμενη φόρτιση (managed charging) θα αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού, βοηθώντας τους διαχειριστές συστημάτων διανομής ενέργειας να μετατρέψουν την πρόκληση της φόρτισης εκατομμυρίων ηλεκτρικών οχημάτων, από αδυναμία σε πλεονέκτημα. Η εισαγωγή έξυπνων δικτύων θα παρέχει στους διαχειριστές, πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο σχετικά με το πώς λειτουργούν τα δίκτυα, αλλά και τη δυνατότητα να αναλύουν τις σημερινές, καθώς και τις μελλοντικές ανάγκες. Αυτά τα δεδομένα θα βοηθήσουν στη λήψη επενδυτικών αποφάσεων, είτε για ενίσχυση των δικτύων, είτε για ευέλικτες λύσεις, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες της ηλεκτροκίνησης. Παράλληλα, η ενσωμάτωση ψηφιακών λύσεων θα επιτρέψει στους παρόχους να διαχειριστούν τη διαθέσιμη χωρητικότητα, τον χρόνο και τη διάρκεια της φόρτισης, και να μετατοπίσουν τη φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων σε περιόδους όπου η ενέργεια θα είναι επαρκής και με φθηνότερο κόστος, προλαμβάνοντας, έτσι, οποιαδήποτε κατάρρευση του δικτύου εξαιτίας της επιπλέον πίεσης.
Η επιτακτική ανάγκη να επιταχυνθεί η εισαγωγή υποδομών φόρτισης με ρυθμό όμοιο αυτού της χρήσης ηλεκτρικών οχημάτων, θα απαιτήσει μια ευρύτερη συνεργασία μεταξύ δήμων,τοπικών αρχών, πολιτικών μηχανικών, διαχειριστών σημείων φόρτισης, παρόχων υπηρεσιών ηλεκτρικής κινητικότητας, αυτοκινητοβιομηχανιών και διαχειριστών συστημάτων διανομής ενέργειας. Μόνο μέσα από τη συνεργασία, το σύστημα οδικών μετακινήσεων του σήμερα θα μπορέσει να εξυπηρετήσει τις ανάγκες όλων στο μέλλον.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας, ο κ. Τάσος Ιωσηφίδης, Εταίρος, Επικεφαλής Τμήματος Συμβούλων Εταιρικής Στρατηγικής και Συναλλαγών, και Επικεφαλής Τομέα Ενέργειας & Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας της EY Ελλάδος, δήλωσε: «Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια εκθετική αύξηση του αριθμού των ηλεκτροκίνητων οχημάτων στο εγγύς μέλλον. Ωστόσο, ενώ η αυτοκινητοβιομηχανία έχει ήδη κινητοποιηθεί με σημαντικές επενδύσεις, θα απαιτηθούν, παράλληλα, τεράστιες επενδύσεις και στα δίκτυα φόρτισης και τη γενικότερη καταναλωτική εμπειρία, ώστε οι καταναλωτές να μπορούν να φορτίσουν τα οχήματά τους γρήγορα, εύκολα και αξιόπιστα. Για να στεφθεί με επιτυχία η μετάβαση στην ηλεκτρική κινητικότητα, και να πετύχουμε τους στόχους που έχουμε θέσει για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα, οι διαχειριστές των συστημάτων διανομής ενέργειας θα πρέπει να κινητοποιηθούν άμεσα για να δημιουργήσουν τις απαραίτητες υποδομές, εκσυγχρονίζοντας και ενισχύοντας τα δίκτυά τους».
Το βρετανικό αρχιτεκτονικό στούντιο Zaha Hadid Architects έχει δημιουργήσει μια εικονική πόλη στο metaverse, όπου οι άνθρωποι μπορούν να αγοράσουν οικόπεδα με κρυπτονομίσματα και να εισέλθουν σε ψηφιακά κτίρια ως άβαταρ.
Η εικονική αυτή πόλη ονομάζεται «Liberland Metaverse» και βασίζεται στην Ελεύθερη Δημοκρατία της Liberland – ένα μικρό έθνος που σύμφωνα με τον Τσέχο πολιτικό Βιτ Τζεντλίτσκα που εκτείνεται σε αμφισβητούμενο έδαφος ανάμεσα στην Κροατία και τη Σερβία.
«Παρόλο που η πόλη θα ηγείτο της ανάπτυξης της Liberland ως ένα φιλελεύθερο μικροέθνος, θα λειτουργεί επίσης το ίδιο ως ελεύθερο βασίλειο εικονικής πραγματικότητας», εξήγησε ο επικεφαλής της Zaha Hadid Architects, Πάτρικ Σουμάχερ. «Η φιλοδοξία είναι να γίνει ο προορισμός για δικτύωση και συνεργασία μέσα στην web 3.0 αναπτυσσόμενη βιομηχανία, είναι το metaverse για τους δημιουργούς metaverse και του γενικότερου οικοσυστήματος κρύπτο», δήλωσε στον ιστότοπο Dezeen.
Οι άνθρωποι μπορούν να έχουν πρόσβαση στη Liberland μέσα από το Mytaverse – μια «πλατφόρμα στο σύννεφο» που δημιουργεί τρισδιάστατα περιβάλλοντα. Μόλις βρεθούν μέσα στη «θερμοκοιτίδα κρυπτογράφησης εικονικής πόλης», ο κόσμος θα μπορεί να επισκεφτεί κτίρια που σχεδιάστηκαν από τους αρχιτέκτονες του στούντιο Zaha Hadid, όπως ένα δημαρχείο, μια πλατεία και ένα εκθεσιακό κέντρο.
Η αρχιτεκτονική ομάδα Zaha Hadid σχεδίασε όλα τα κτίρια σύμφωνα με το δικό της στιλ, με καμπυλωτές γραμμές και στρογγυλεμένες γωνίες. Ωστόσο, πολλά από τα κτίρια έχουν στοιχεία που δεν υποστηρίζονται από το έδαφος – κάτι που δεν είναι εφικτό με τη βαρύτητα, στον πραγματικό κόσμο.
Το δημαρχείο, που αποτελεί την «καρδιά» του αστικού κέντρου έχει ένα διάδρομο με πεζοδρόμιο που «τυλίγεται» γύρω από το κτίριο. Στο εσωτερικό, οι πάγκοι είναι διατεταγμένοι σε σχήμα πετάλου, ενώ στον τοίχο φαίνεται να κρέμεται η σημαία της Liberland.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο της πόλης, η εικονική πανεπιστημιούπολη, που περικυκλώνεται από νερό, θα χρησιμοποιηθεί ως «κόμβος δικτύωσης για πρότζεκτ κρυπτογράφησης, εταιρείες και εκδηλώσεις κρυπτογράφησης».
Οι άνθρωποι θα μπορούν να αγοράσουν οικόπεδα και να δημιουργήσουν επιχειρήσεις στην εικονική πόλη και αν το κάνουν, θα έχουν μετοχές και στην πραγματική Liberland.
Ο Σουμάχερ σχεδίασε την πόλη με «παραμετροποίηση», ένα είδος λογισμικού που χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει αρχιτεκτονικές φόρμες. Πιστεύει ότι το metaverse ότι θα δράσει ως καταλύτης για παραμετρικό σχέδιο, χωρίς να υπάρχουν περιορισμοί αστικού σχεδιασμού στον εικονικό χώρο.
«Τα κύρια πλεονεκτήματα των εικονικών περιβαλλόντων είναι η παγκόσμια προσβασιμότητα και η προσαρμοστική, παραμετρική πλαστικότητα. Το αρχιτεκτονικό και αστικό παράδειγμα που ταιριάζει περισσότερο σε αυτή την ιδέα ενός διαφοροποιημένου, εξελισσόμενου αστικού τοπίου είναι η παραμετροποίηση. Επομένως, προβλέπουμε ότι η ανάπτυξη του metaverse θα έχει ως αποτέλεσμα την έκρηξη της παραμετροποίησης», δήλωσε ο Σουμάχερ.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Liberland Metaverse θα μπορούσε να αποτελέσει τελικά το πρόπλασμα για την πραγματική παρουσία του μικρού έθνους. «Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε το metaverse βασίζεται σε πραγματιστικό σχέδιο και φωτο-πραγματιστική απόδοση. Πιστεύουμε ότι, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια της δημιουργίας του metaverse, επιτρέπει την πληρέστερη αξιοποίηση της αναλογίας της πόλης, χρησιμοποιώντας τις έμφυτες και εκπαιδευμένες γνωσιακές μας ικανότητες όσον αφορά τον προσανατολισμό, την εύρεση διεξόδων και την ανάγνωση της ανεπαίσθητης αισθητικής της κοινωνικής ατμόσφαιρας και των καταστάσεων. Αυτός ο ρεαλισμός στη σύλληψη της εικονικής πόλης επιτρέπει επίσης για την μετέπειτα εφαρμογή των σχεδιασμένων metaverse χώρων στην πραγματική Liberland σε όποια έκταση αυτό είναι επιθυμητό».
Η δημοκρατία της Liberland, είναι ένα ανεπίσημο κράτος που δεν έχει αναγνωρισθεί από διεθνείς οργανισμούς όπως τα Ηνωμένα Έθνη. Τώρα έχει αποκτήσει τη δική της κοινότητα, σημαία, εθνόσημο, εθνικό ύμνο και ένα κρυπτονόμισμα που ονομάζεται Liberland merit.
Κι ενώ ο Σουμάχερ πιστεύει ότι το μέλλον του Ίντερνετ είναι το metaverse, υποστηρίζει ότι οι φυσικοί χώροι θα συνυπάρχουν πάντα μαζί με τους εικονικούς και ότι η συγχώνευσή τους θα συνεχίσει να ενδυναμώνεται. «Όσο έχουμε φυσικά σώματα, θα χρειαστούμε φυσικά περιβάλλοντα. Τα εικονικά περιβάλλοντα είναι τόσο αληθινά όσο τα φυσικά και η κοινωνική πραγματικότητα υπάρχει. Τα εικονικά και φυσικά περιβάλλοντα σχεδιάζονται ιδανικά μαζί», πρόσθεσε.
Η κατασκευή εμφανούς σκυροδέματος μπορεί να γίνει είτε με τη μέθοδο της προκατασκευής είτε επί τόπου στο εργοτάξιο, ενώ για την κατεργασία των ορατών επιφανειών έχουν αναπτυχθεί διάφορες τεχνικές, που προσδίδουν στο εμφανές σκυρόδεμα ιδιαίτερη υφή και όψη.
Το εμφανές ή ανεπίχριστο σκυρόδεμα ή, όπως ονομάστηκε από τον Le Corbusier, το «Béton brut», είναι το σκυρόδεμα που δεν καλύπτεται από επιχρίσματα ή άλλες επενδύσεις. Ως δομικό υλικό κυριάρχησε στην περίοδο του μοντερνισμού και της μπρουταλιστικής αρχιτεκτονικής, καθώς εξέφραζε απόλυτα τις ιδέες της λιτής αισθητικής και των απαλλαγμένων από κάθε μορφή διακόσμησης επιφανειών. Ωστόσο, η χρήση ανεπίχριστων υλικών, όπως του χάλυβα και του σκυροδέματος, είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, αν και αφορούσε αποκλειστικά σε γέφυρες, φράγματα και κατασκευές, στις οποίες η αισθητική είχε μικρή σημασία.
Το ευθύ δάπεδο είναι μια εφεύρεση των αρχιτεκτόνων. Είναι κατάλληλο για μηχανές και όχι για ανθρώπους.
Οι άνθρωποι δεν έχουν μόνο μάτια ώστε να χαίρονται το όμορφο, και αυτιά ώστε ν’ ακούν το όμορφο, και μύτες ώστε να μυρίζουν το όμορφο. Ο άνθρωπος έχει επίσης μια αίσθηση της αφής για τα χέρια και για τα πόδια.
Όταν ο νεωτερικός άνθρωπος βρίσκεται εξαναγκασμένος να περπατά σε ασφαλτοστρωμένες, με μπετό, ομοιόμορφες επιφάνειες, όπως ακριβώς έχουν αυτές σχεδιαστεί στα γραφεία των designers ανηλεώς με το χάρακα, αλλοτριωμένες από τη φυσική σχέση με τη Γη τότε το άγγιγμα στη Γη γίνεται ένα απαθές συστατικό του ανθρώπου, με καταστροφικά επακόλουθα για την ψυχή, την ψυχική ισορροπία, την ευεξία και την υγεία του.
Ο άνθρωπος ξεμαθαίνει να ζει και γίνεται ψυχικά άρρωστος. Continue reading »
Αλλά οι τουρίστες ξοδεύουν λιγότερα απ’ ό,τι 10 χρόνια πριν
Λιγότερα χρήματα ξοδεύουν πλέον οι ξένοι τουρίστες που επισκέπτονται την Ελλάδα σε σύγκριση με δέκα χρόνια πριν. Την ίδια στιγμή, η χώρα μας -σε σχέση με τους κύριους ανταγωνιστές της- δε φαίνεται να συγκαταλέγεται στους φθηνούς προορισμούς αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οι ευρωπαίοι τουρίστες στην Ελλάδα δαπανούν περίπου τα ίδια, εάν όχι και περισσότερα χρήματα.
Τα παραπάνω συμπεράσματα προκύπτουν από δύο μελέτες που δημοσίευσε το ΙΝΣΕΤΕ με αντικείμενο την εξέλιξη της μέσης κατά κεφαλήν δαπάνης των εισερχόμενων τουριστών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια
Μειώθηκε η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη την τελευταία 10ετία
Η μείωση της μέσης κατά κεφαλήν δαπάνης τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ελλάδα ορίζεται στα 55 ευρώ δηλαδή 8,6% (από 639,5 ευρώ σε 584,4 ευρώ). Η τάση αυτή καταγράφηκε από το 2011 έως το 2016, παρουσιάζοντας μια σταθεροποίηση στη συνέχεια και μια σημαντική αύξηση 12,5% μέσα στη διετία 2019 – 2020, φτάνοντας τα 584,4 ευρώ το 2020 από 519,6 ευρώ το 2018.
Η μείωση της μέσης κατά κεφαλήν δαπάνης συνέβη κυρίως λόγω της μείωσης της μέσης διάρκειας παραμονής κατά 5,5%. Συγκριτικά με άλλες χώρες – ανταγωνιστικές αγορές προς την Ελλάδα, οι μελέτες του ΙΝΣΕΤΕ έδειξαν ότι το 2020 η μέση δαπάνη στην Ελλάδα υπερτερούσε της Ισπανίας κατά 41 ευρώ.
Επίσης, από τις τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για το 2020, στις δύο (Γερμανία και Ιταλία) η μέση δαπάνη των τουριστών στην Ελλάδα είναι οριακά χαμηλότερη (9 ευρώ) απ’ ότι η αντίστοιχη στην Ισπανία ενώ στις υπόλοιπες δύο είναι υψηλότερη – από 9 ευρώ για το Ηνωμένο Βασίλειο έως 434 ευρώ για τη Γαλλία, από την οποία η Ισπανία έλκει μεγάλο μέρος του οδικώς εισερχόμενου τουρισμού της.
Ποιες αγορές αύξησαν το μερίδιό τους στην ελληνική τουριστική αγορά
Παρά την αλλαγή του μίγματος αγορών που παρατηρήθηκε το 2020, με αύξηση του μεριδίου των παραδοσιακών αγορών στη χώρα μας, που έχουν υψηλότερη ταξιδιωτική δαπάνη έως και 4 φορές σε σύγκριση με τις οδικές αφίξεις και μείωση του μεριδίου των αγορών από τα Βαλκάνια και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη δεν έφτασε στα επίπεδα που ήταν το 2011 (584,4 ευρώ το 2020 έναντι 693,5 ευρώ το 2011).
Συγκεκριμένα, την περίοδο 2011-2020 οι παραδοσιακές αγορές του ελληνικού τουρισμού (Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία και Ολλανδία) εμφάνισαν αύξηση του μεριδίου τους από 40% το 2011 σε 50% το 2020 και αυτό παρά τη μείωση που σημείωσαν οι αφίξεις από αυτές τις αγορές κατά -44,4% (από 6,6 εκατ. το 2011 σε 3,7 εκατ. το 2020).
Αντίθετα, οι νέες αγορές (Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία, Ρουμανία, Σερβία και Αλβανία) εμφάνισαν μείωση στο μερίδιό τους, από 21% το 2011 σε 19% το 2020, λόγω του υψηλότερου ρυθμού μείωσης των αφίξεων από τις αγορές αυτές (-58,2%,από 3,4 εκατ. το 2011 σε 1,4 εκατ. το 2020).
Το Hampton by Hilton Piraeus Μικρολίμανο θα βρίσκεται στην Καστέλλα, κοντά στη μαρίνα του Μικρολίμανου με εκπληκτική θέα στο λιμάνι. Μετά από την ανακαίνιση ύψους 5,5 εκατ. ευρώ στην οποία θα προχωρήσει ο όμιλος SCD, το Hampton by Hilton Piraeus Μικρολίμανο θα προσφέρει τη διεθνώς αναγνωρισμένη και υψηλής ποιότητας φιλοξενία των ξενοδοχείων Hampton by Hilton.
Με τέσσερις αίθουσες συσκέψεων συνολικής επιφάνειας 120 τετραγωνικών μέτρων και μια αξιοζήλευτη εξωτερική πισίνα με εκπληκτική θέα στον Πειραιά και την Αθηναϊκή Ριβιέρα, οι ταξιδιώτες θα απολαμβάνουν τη διαμονή τους. Οι μοντέρνες και «φρέσκες» εσωτερικές ανακαινίσεις του ξενοδοχείου θα δώσουν ζωή σε ένα 24ωρο επιχειρηματικό κέντρο που θα διαθέτει γυμναστήριο και άνετα δωμάτια, ενώ οι επισκέπτες θα επωφεληθούν επίσης από τη βραβευμένη υπηρεσία του Hampton by Hilton, που περιλαμβάνει δωρεάν ζεστό πρωινό και δωρεάν Wi-Fi.
Share the post "Hampton by Hilton Piraeus Μικρολίμανο"
Μια παράδοξη πραγματικότητα αποκαλύπτεται κατά την κτηματογράφηση της χώρας – χωράφια που μετρώνται «ως έγγιστα» με μουζούρια, ελαιώνες που οριοθετούνται με οκάδες λαδιού, εκτάσεις που καθορίζονται με ζευγαριές ή με το πού πέφτει η σκιά του ανεμόμυλου. Τα… GPS των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, έως και τη δεκαετία του 1960, μπορεί να μην ήταν ακριβείας, ήταν ωστόσο ευφάνταστα. Και με αυτά έρχονται συχνά αντιμέτωποι οι μελετητές του Κτηματολογίου επιχειρώντας να τα «μεταφράσουν» και να τα αποτυπώσουν στον χάρτη.
Έκταση δύο… οκάδων
Για παράδειγμα, σε συμβολαιογραφικό έγγραφο του 1932, στην Κρήτη, πατέρας δωρίζει στα τέκνα του «αγρόν εκτάσεως δύο οκάδων», κτήμα «αμπέλου εκτάσεως τεσσάρων εργατών» και «αγρόν εκτάσεως είκοσι μουζουρίων». Μέχρι τη δεκαετία του 1960 αντί του εμβαδού του γεωτεμαχίου συχνά αναφέρονταν στα συμβόλαια, εμπειρικά, ισοδύναμες ποσότητες, που τότε όμως είχαν αρκετά συγκεκριμένη υπόσταση. «Εκείνη την εποχή τους ενδιέφερε περισσότερο η απόδοση και η εργασία που απαιτείται για την καλλιέργεια ενός χωραφιού και όχι τόσο η ακριβής έκτασή του» εξηγεί μιλώντας στο «Βήμα» ο πρόεδρος του Ελληνικού Κτηματολογίου, καθηγητής Δημήτρης Σταθάκης.
Ετσι, το εμβαδόν προέκυπτε έμμεσα, «ως έγγιστα», δηλαδή κατά προσέγγιση, ή με το περιβόητο «πλέον ή έλαττον» όπως αναφέρεται στα παλιά συμβόλαια που έχουν συγκεντρωθεί πλέον στο Κτηματολόγιο, στα οποία αποτυπώνονται διάφοροι τρόποι προσδιορισμού των ορίων της περιουσίας.
Σε κάποια ένα στρέμμα αναλογεί σε έργο δύο ή τριών εργατών οι οποίοι απαιτούνται για να σκάψουν ένα χωράφι μέσα σε μία ημέρα. Σε άλλες περιπτώσεις χρησιμοποιείται η οκά, παλιά μονάδα μέτρησης βάρους που ισούται με 1.282 γραμμάρια. Ενα στρέμμα ισοδυναμεί με δέκα οκάδες, με την έννοια ότι αγρός έκτασης εντός στρέμματος αποδίδει δέκα οκάδες καρπό. Η οκά μπορεί να αφορά όμως και την ποσότητα σπόρου που απαιτείται για τη σπορά.
Μέτρηση μέσω απόδοσης
Στη μέτρηση μέσω της απόδοσης, σύμφωνα με τον κ. Σταθάκη, χρησιμοποιείται και το μουζούρι, δοχείο χωρητικότητας περίπου δεκαεπτά κιλών ξηρών καρπών ή σιτηρών. Ενα μουζουρι αντιστοιχεί περίπου σε ένα στρέμμα καλλιεργούμενης έκτασης. Σε άλλα συμβόλαια η έκταση προσδιορίζεται και μόνον από το πλήθος των δέντρων που περιλαμβάνει, δεδομένου ότι η φύτευση γινόταν σε σχετικά σταθερές αποστάσεις. Ενα στρέμμα, για παράδειγμα, ισοδυναμεί με περίπου είκοσι «ρίζες» ελιές.
Συμβόλαια και παράδοξα
Τα παραδοσιακά ισοδύναμα του εμβαδού διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή της Ελλάδας ανάλογα και με το είδος της καλλιέργειας που κυριαρχεί (αν είναι δέντρα ή σπαρτά), με το εάν χρησιμοποιούνται εργάτες ή ζώα για την όργωση (ζευγαριές ήταν το κομμάτι γης που μπορούσε να οργωθεί σε μία ημέρα από ένα ζευγάρι άλογα ή βόδια) κ.λπ.
Αλλά και η ίδια η ισοδυναμία του κάθε μεγέθους αλλάζει ανάλογα με τη μορφολογία και τη γονιμότητα του εδάφους. «Περισσότερος κόπος και ημερομίσθια απαιτούνται για να σκάψεις ένα ορεινό χωράφι σε σχέση με ένα πεδινό.
Εξυπακούεται ότι διά της απόδοσης προσμετράται τελικά μόνο το γόνιμο μέρος του χωραφιού» επισημαίνει ο κ. Σταθάκης. Πέρα από μονάδες μέτρησης της απόδοσης του εδάφους, καταγράφηκαν σε παλιά συμβόλαια και άλλα παράδοξα, όπως η μεταβίβαση έκτασης ίσης με τη… σκιά του ανεμόμυλου.
Μεγάλες αποκλίσεις
Οι προσεγγιστικές εκτιμήσεις είναι μεν δόκιμες αλλά οπωσδήποτε τα εμβαδά που συνάγονται απέχουν από την πραγματική έκταση της περιουσίας.
Και η ασάφεια των εμβαδών περνούσε από γενιά σε γενιά, ακολουθώντας τις μεταβιβάσεις των τίτλων ιδιοκτησίας. Οταν όμως έρχεται η ώρα της κτηματογράφησης, για πρώτη φορά η δήλωση του κάθε ιδιοκτήτη αντιπαραβάλλεται με τη δήλωση των γειτόνων ώστε τα μεταξύ τους όρια να κλείνουν σωστά. «Για πρώτη φορά δηλαδή το κάθε γεωτεμάχιο αντιμετωπίζεται όχι αυτόνομα αλλά ως κομμάτι ενός ευρύτερου παζλ, με όμορους ιδιοκτήτες.
Για να χωρέσει το κάθε κομμάτι στο ευρύτερο παζλ, αναγκαστικά πρέπει να λάβει τις πραγματικές του διαστάσεις» τονίζει ο κ. Σταθάκης. Από τα στοιχεία του Κτηματολογίου προκύπτει ότι στα αστικά γεωτεμάχια η μέση απόκλιση του εμβαδού του τίτλου σε σχέση με το τελικό εμβαδόν είναι ασήμαντη, δηλαδή κάτω από 0,5%.
Στα αγροτικά όμως γεωτεμάχια οι ιδιοκτήτες τείνουν να δηλώνουν πολύ μεγαλύτερο εμβαδόν σε σχέση με αυτό που έχουν βάσει τίτλων, περίπου 40% κατά μέσο όρο.
Οι πραγματικές διαστάσεις
«Αυτό διορθώνεται όμως από τη διαδικασία της κτηματογράφησης και τελικά η διαφορά περιορίζεται περίπου στο 10%. Με την εξάπλωση της τεχνολογίας του GPS μετράμε σήμερα εμβαδά γεωτεμαχίων σχετικά εύκολα και με ακρίβεια χιλιοστών. Τα γεωτεμάχια λαμβάνουν τις πραγματικές τους διαστάσεις στο Κτηματολόγιο» τονίζει ο κ. Σταθάκης. Και καταλήγει: «Το κράτος γνωρίζει επιτέλους σε ποιον ανήκει η γη και μπορεί να οργανωθεί καλύτερα με δικαιότερη φορολογία. Ξεκαθαρίζουν ατέρμονες διεκδικήσεις και τελειώνει το «…εμάλωσε και αυτή μαζί της, διά δυο στρέμματα αγρού, και δεν ωμιλούντο πλέον», όπως έγραφε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, το 1888, στην «Υπηρέτρα».
Το βρετανικό αρχιτεκτονικό στούντιο Zaha Hadid Architects έχει δημιουργήσει μια εικονική πόλη στο metaverse, όπου οι άνθρωποι μπορούν να αγοράσουν οικόπεδα με κρυπτονομίσματα και να εισέλθουν σε ψηφιακά κτίρια ως άβαταρ.
του Friedensreich Hundertwasser
Λιγότερα χρήματα ξοδεύουν πλέον οι ξένοι τουρίστες που επισκέπτονται την Ελλάδα σε σύγκριση με δέκα χρόνια πριν. Την ίδια στιγμή, η χώρα μας -σε σχέση με τους κύριους ανταγωνιστές της- δε φαίνεται να συγκαταλέγεται στους φθηνούς προορισμούς αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οι ευρωπαίοι τουρίστες στην Ελλάδα δαπανούν περίπου τα ίδια, εάν όχι και περισσότερα χρήματα.
Το Hampton by Hilton Piraeus Μικρολίμανο θα βρίσκεται στην Καστέλλα, κοντά στη μαρίνα του Μικρολίμανου με εκπληκτική θέα στο λιμάνι. Μετά από την ανακαίνιση ύψους 5,5 εκατ. ευρώ στην οποία θα προχωρήσει ο όμιλος SCD, το Hampton by Hilton Piraeus Μικρολίμανο θα προσφέρει τη διεθνώς αναγνωρισμένη και υψηλής ποιότητας φιλοξενία των ξενοδοχείων Hampton by Hilton.
Μια παράδοξη πραγματικότητα αποκαλύπτεται κατά την κτηματογράφηση της χώρας – χωράφια που μετρώνται «ως έγγιστα» με μουζούρια, ελαιώνες που οριοθετούνται με οκάδες λαδιού, εκτάσεις που καθορίζονται με ζευγαριές ή με το πού πέφτει η σκιά του ανεμόμυλου. Τα… GPS των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, έως και τη δεκαετία του 1960, μπορεί να μην ήταν ακριβείας, ήταν ωστόσο ευφάνταστα. Και με αυτά έρχονται συχνά αντιμέτωποι οι μελετητές του Κτηματολογίου επιχειρώντας να τα «μεταφράσουν» και να τα αποτυπώσουν στον χάρτη.