Apologies to our non-Greek fans, but the article is published in the Greek language… We will translate soon…
«Οφείλουμε να προσφέρουμε στους φιλοξενούμενους τον καλύτερό μας εαυτό»
Ο Παναγιώτης Γούτος, Πολιτικός Μηχανικός και Γενικός Διευθυντής της G.KTIZEIN, θίγει τα αρχιτεκτονικά θέματα που οφείλουν να απασχολούν τον τουρισμό.
Σε ποιο στάδιο ανάπτυξης βρίσκεται το Hermione Hills; Ποια τα αρχιτεκτονικά στοιχεία που θα το χαρακτηρίζουν;
Π.Γ.: Η τουριστική μονάδα Hermione Hills πρόκειται να αναπτυχθεί ως ξενοδοχείο 4 αστέρων, σε μία ελαιόφυτη έκταση 45 περίπου στρεμμάτων σε κοντινή απόσταση από το Κρανίδι και την Ερμιόνη. Η μονάδα σχεδιάζεται ώστε να έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει σειρά δραστηριοτήτων με θεματικό χαρακτήρα, όπως η γαστρονομία, ο συνεδριακός τουρισμός και οι αγροτουριστικές δραστηριότητες. Στόχος είναι η συνεχής λειτουργία του ξενοδοχείου καθόλη τη διάρκεια του χρόνου.
Το Hermioni Hills κινείται, όπως όλοι μας άλλωστε, στα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας. Από την άλλη, εμείς που συμμετέχουμε, δεν χάνουμε το κουράγιο μας. Ολοκληρώσαμε τις αρχιτεκτονικές μελέτες που είναι πράγματι σε προχωρημένο στάδιο. Ακόμα, έχει ολοκληρωθεί το επιχειρηματικό σχέδιο, όπως και μία πλήρης επικοινωνιακή μελέτη. Επίσης, έχουμε λάβει την έγκριση καταλληλότητας από τον ΕΟΤ και βρισκόμαστε στη φάση του καθορισμού του χρηματοδοτικού σχήματος. Ελπίζουμε, μέσα στη δύσκολη οικονομική συγκυρία, ότι θα ανευρεθούν οι πόροι για την εκπόνηση του εγχειρήματος. Οι εξαγγελίες για βοήθεια σε νέους και μικρομεσαίους επιχειρηματίες, οι οποίοι και θα είναι ο κύριος άξονας της αναπτυξιακής πολιτικής, δυστυχώς δεν μετουσιώνονται σε πράξη. Πρόσφατα, στην περιοχή μας εντάχθηκε στις μεγάλες επενδύσεις ξενοδοχειακό έργο προϋπολογισμού 400 εκατ. ευρώ. Στις μεσαίας κλίμακας επενδύσεις επικρατεί… ησυχία. Εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε την παντελή απουσία του τραπεζικού τομέα.
Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική συζητιέται πολύ στον χώρο των ξενοδοχείων. Πέρα από «τάση» πώς επηρεάζει πρακτικά το σχεδιασμό, την κατασκευή αλλά και τη λειτουργία ενός ξενοδοχείου;
Π.Γ.: Κατά τη φάση του σχεδιασμού με βιοκλιματικές αρχές, πρακτικά ο μελετητής επηρεάζεται από την έννοια ότι έργο και περιβάλλον οφείλουν να συνυπάρχουν αρμονικά. Όμως, έτσι δεν έπρεπε να γίνεται πάντα; Ο καιρός που σχεδιάζαμε τεχνικά έργα χωρίς να λαμβάνουμε το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα, έχει παρέλθει. Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός, πρέπει να πάψει να είναι τάση, και να λειτουργεί ως κανόνας. Στην κατασκευή, η φιλικότητα στο περιβάλλον και η επιλογή υλικών υψηλών προδιαγραφών σαφώς επηρεάζει το κόστος, σε ποσοστό όμως που πρέπει να θεωρείται αποδεκτό. Στη λειτουργία τέλος, ο ξενοδόχος εισπράττει τα οφέλη των επιλογών του, και της «επένδυσής» του. Διαθέτει πλέον ένα ξενοδοχείο χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας, με σαφή ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και προστιθέμενη αξία στην αγορά ακινήτων, αλλά και με φανατικό κοινό που υποστηρίζει αυτήν την επιλογή.
Ποιες οι τελευταίες τάσεις όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της αρχιτεκτονικής ενός χώρου και της εμπειρίας του φιλοξενούμενου; Ποιο το ελάχιστο κόστος στο οποίο μπορεί να δημιουργηθεί μια ξεχωριστή εμπειρία;
Π.Γ.: Το προσωπικό μου όραμα αφορά την ολιστική εμπειρία ενός επισκέπτη. Στην ουσία του ερωτήματός σας, η σχέση αρχιτεκτονικής και εμπειρίας είναι στο βάθος βαθιά φιλοσοφική και εμπεριέχεται σε μία λέξη: αρμονία. Το κόστος δεν είναι οικονομικό, έχει να κάνει με τον ανθρώπινο νου που μετουσιώνει το όραμα σε πράξη και που, με την έννοια αυτή είναι ανεκτίμητης αξίας.
Ποια τα αρχιτεκτονικά θέματα που θεωρείτε ότι πρέπει να απασχολούν τον κλάδο της ελληνικής φιλοξενίας σήμερα;
Π.Γ.: Τα πάντα, ή ίσως ένα μόνο: η ανάδειξή της. Αρχιτεκτονική παντού, στα σχολεία μας, στις πόλεις μας, στα πάρκα μας, στα δωμάτια των σπιτιών μας. Έτσι όπως αντιλαμβάνομαι τη φιλοξενία, οφείλεις να προσφέρεις στον καλεσμένο σου, τον καλύτερο εαυτό σου, το καλύτερο φαγητό, το καλύτερο στρώμα, να δημιουργείς τις καλύτερες εντυπώσεις. Είναι πλάνη, να πιστεύουμε πως όσο εξαιρετικό μπορεί να είναι ένα ξενοδοχείο, ή οι φυσικές μας ομορφιές, ο επισκέπτης θα επισκέπτεται τη γειτονική πόλη, το χωριό, την ελληνική ύπαιθρο, εκεί όπου κυριαρχεί η αυθαιρεσία, η ακαθαρσία, η ασχήμια, η παντελής απουσία κάθε αρχιτεκτονικής έννοιας και σχεδιασμού, και ότι στο τέλος θα επιστρέφει στη χώρα του με άριστες εντυπώσεις. Προσωπικά επιτρέψτε μου, βρίσκω άσχημο ακόμα και το νέο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος. Με λυπεί, κάθε φορά που ταξιδεύω, η κατασκευή αυτού του έργου, η κύρια πύλη της χώρας μας, που χάσαμε την ευκαιρία για κάτι πραγματικά μοναδικό. Εάν θέλουμε να σκεφτούμε μακροπρόθεσμα, με σχέδιο, πρέπει άμεσα να περιφρουρήσουμε την αρχιτεκτονική, σε κάθε έργο, σε κάθε σημείο, σε κάθε γωνιά της χώρας μας.
