Στα 1,9 δισ. € ο τζίρος των βραχυχρόνιων μισθώσεων στην Ελλάδα

Στα 1,9 δισ. ευρώ εκτιμώνται τα ετήσια έσοδα από τις βραχυχρόνιες τουριστικές μισθώσεις κατοικιών στην Ελλάδα, σύμφωνα με μελέτη της Grant Thorton, που διενεργήθηκε για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ) και παρουσιάστηκε πρόσφατα σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Το ποσό αυτό αντιστοιχεί περίπου στο 10% της ετήσιας τουριστικής δαπάνης στη χώρα μας και αφορά 126.000 κατοικίες που μισθώνονται, εκ των οποίων οι 76.000 είναι απολύτως ενεργές, ενώ στο μητρώο της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, έχουν δηλωθεί μόλις 50.000. Τα δε μεγέθη των βραχυχρόνιων μισθώσεων, αυξάνονται με ετήσιο ρυθμό της τάξης του 25%!!!

Την επιτακτική ανάγκη εμβάθυνσης του ρυθμιστικού πλαισίου που διέπει την οικονομία διαμοιρασμού στον τουρισμό καταδεικνύει η μελέτη, «Ο κοινωνικός  αντίκτυπος  της οικονομίας του  διαμοιρασμού και προτεινόμενες ρυθμιστικές παρεμβάσεις». Σύμφωνα με τη μελέτη, τα μεγέθη της οικονομίας διαμοιρασμού καταγράφουν ετήσια ποσοστιαία αύξηση κατά 25%, με έσοδα άνω των 1,9 δις. ευρώ, ποσό που προσεγγίζει το 10% της ετήσιας τουριστικής δαπάνης. Η έρευνα της Grant Thornton ακτινογραφώντας τις κοινωνικές επιπτώσεις των βραχυχρόνιων μισθώσεων, τόσο σε ποσοτικό όσο και σε ποιοτικό επίπεδο, διαπιστώνει : Tην ύπαρξη του φαινόμενου «εκτοπισμού» ακινήτων από τις μακροχρόνιες στις βραχυχρόνιες μισθώσεις. Παρατηρείται ότι το πλήθος των ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης αναπτύσσεται με μεγαλύτερο ρυθμό από αυτόν των ακινήτων μακροχρόνιας μίσθωσης. Κατά αυτόν τον τρόπο προκαλείται ανισορροπία στην ανάπτυξη του τουριστικού και του υπόλοιπου οικιστικού περιβάλλοντος με αύξηση των τιμών ενοικίασης και επιβάρυνση των οικονομικά ασθενέστερων. Η οικονομία διαμοιρασμού διευρύνει το φαινόμενο «εκτοπισμού» και αύξησης τιμών (crowding out and price effect), ενώ ειδικότερα στις κοινωνικές επιπτώσεις σε επίπεδο αγοράς ακινήτων συμπεραίνει ότι : α) στην Αθήνα, 1 ακίνητο στην οικονομία διαμοιρασμού στερεί 2 ακίνητα  από τις μακροχρόνιες μισθώσεις, ενώ προκαλείται αύξηση 9,3% στις τιμές των ενοικίων β) σε επίπεδο χώρας, προκαλείται μείωση διαθέσιμων ακινήτων για μακροχρόνια μίσθωση, ενώ την ίδια ώρα διαμορφώνεται ποσοστιαία αύξηση 8,3% στα ενοίκια, με συνακόλουθη επιβάρυνση των οικονομικά αδύναμων ομάδων.

Τη μείωση των δημοσίων εσόδων (η καθαρή απώλεια δημοσίων εσόδων από την τριετία 2016-2018 εκτιμάται στα 300 εκατ. ευρώ περίπου) και συνακόλουθα τον περιορισμό πόρων κοινωνικής πολιτικής, την απώλεια θέσεων εργασίας (36.560 την τελευταία τριετία), αλλοίωση του εργασιακού μοντέλου με αβέβαιες συνθήκες και δημιουργία της αθέατης εργασίας. (“invisible work”). Ακόμη επαυξάνεται το φαινόμενο «υποτροπής» στο περιβάλλον (21% μεγαλύτερη επιβάρυνση στη διαχείριση απορριμμάτων), και προκαλείται κοινωνική αντιμαχία. Αρνητικές επιδράσεις σε επίπεδο κοινωνικής συνοχής με αλλοίωση αστικού περιβάλλοντος, με στρεβλή ανάπτυξη. Τα εμπορικά καταστήματα και οι υπηρεσίες εστίασης αναπροσαρμόζονται και στρέφονται σχεδόν αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των αναγκών των επισκεπτών. Αποτέλεσμα αυτού είναι η περαιτέρω αλλοίωση της φυσιογνωμίας των περιοχών και η μετατροπή τους σε τουριστικά «γκέτο».

Τέλος, διαπιστώνεται αύξηση δικαστικών διαμαχών, με συνδυαστική πρόκληση ζητημάτων δημόσιας ασφάλειας. Ως εκ τούτου ελλοχεύει άμεσα ο κίνδυνος γενικότερης υποβάθμισης του τουριστικού προϊόντος της χώρας.

Σπανίζουν τα σπίτια προς ενοικίαση…


Στα σημαντικά της μελέτης, η παρουσίαση στοιχείων σύμφωνα με τα οποία σπανίζουν τα σπίτια προς ενοικίαση, λόγω των βραχυχρόνιων τουριστικών μισθώσεων, γεγονός με σοβαρές κοινωνικές συνέπειες. Ενδεικτική είναι η περίπτωση των Χανίων, όπου προσφέρονται 4.337 σπίτια για βραχυχρόια μίσθωση, έναντι μόλις 212 για μακροχρόνια!!! Αντίστοιχα, στη Ρόδο η αναλογία είναι 1.502 προς 92 και στην Κέρκυρα 2.346, έναντι 146… Συνολικά, σε περιοχές, τόσο της Αθήνας, όσο και του υπολοίπου της χώρας, παρατηρείται μια έντονη ανισορροπία μεταξύ του πλήθους των προσφερόμενων ακινήτων για μακροχρόνια μίσθωση σε σχέση με τη βραχυχρόνια, ενώ η αναλογία ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης ως προς το σύνολο φτάνει μέχρι το 95% και η αναλογία των τιμών αγγίζει το 5:1, μεταξύ βραχυχρόνιας και μακροχρόνιας μίσθωσης.

Οι προτεινόμενες παρεμβάσεις που καταγράφονται στη διεθνή πρακτική και αναφέρονται στη μελέτη είναι :

  1. Η δημιουργία προδιαγραφών λειτουργίας των ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης,
  2. Να καθοριστεί άμεσα όριο στις διανυκτερεύσεις και
  3. Να προβλεφθούν σαφείς υποχρεώσεις που οφείλουν να ακολουθούν οι ιδιοκτήτες των ακινήτων.

Αναλυτικά διεθνώς καταγράφεται:

  1. Η εγγραφή του ακινήτου σε σχετικό μητρώο και τήρηση τεχνικών και λειτουργικών προδιαγραφών,
  2. Ο προσδιορισμός ορίου στις ημέρες μίσθωσης και καθορισμός μέγιστου αριθμού ακινήτων ανά ιδιοκτήτη προς διάθεση,
  3. Η εξασφάλιση της προστασίας των κατοίκων με πρόβλεψη κανόνων / οδηγιών κοινωνικής συμπεριφοράς.
  4. Η Φορολόγηση με πρόβλεψη ισοδύναμης φορολογικής επιβάρυνσης,
  5. Η θέσπιση σχετικού νομοθετικού πλαισίου με σαφείς κανόνες λειτουργίας,
  6. Η ύπαρξη μηχανισμών παρακολούθησης της εφαρμογής των κανονιστικών ρυθμίσεων που τίθενται,
  7. Η συνεργασία ρυθμιστικών αρχών με διαμεσολαβητές υπηρεσιών οικονομίας διαμοιρασμού με σύναψη πρωτοκόλλων συνεργασίας για την τεχνική σύνδεση των συστημάτων και την ανταλλαγή δεδομένων.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης της Grant Thornton, ο πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος κ. Αλέξανδρος Βασιλικός, τόνισε : «Το ΞΕΕ τοποθετείται πάντα με τεκμηριωμένες θέσεις, συμμετέχοντας υπεύθυνα στο δημόσιο διάλογο. Με τη σφραγίδα της αξιοπιστίας της Grant Thornton, με την οποία συνεχίζουμε την αποδοτική συνεργασία μας, παρουσιάζουμε σήμερα τα ευρήματα της μελέτης που τεκμηριώνουν πέραν πάσης αμφισβήτησης το αρνητικό κοινωνικό αποτύπωμα των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Έχοντας επισημάνει ήδη από το 2012 τις αρνητικές συνέπειες του φαινομένου όταν εξελίσσεται ανεξέλεγκτα, σήμερα καταδεικνύουμε τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που δημιουργούνται. Δεν είναι τι χάνουν οι ξενοδόχοι, είναι τι χάνει η κοινωνία, όσο η συγκεκριμένη δραστηριότητα παραμένει επί της ουσίας χωρίς ρύθμιση και έλεγχο εφαρμογής των ρυθμίσεων. Η φορολόγηση δεν επιλύει κοινωνικά προβλήματα. Γι’ αυτό και θεωρούμε υποχρέωσή μας να ξεκινήσουμε άμεσα έναν ευρύ κοινωνικό διάλογο με φορείς και συλλογικότητες της κοινωνίας των πολιτών στη βάση των συμπερασμάτων της μελέτης και πολύ σύντομα να καταθέσουμε συγκεκριμένες εφαρμόσιμες προτάσεις,  με γνώμονα την κοινωνία και τις ανάγκες της».

Ολόκληρη η μελέτη ΕΔΩ
source
money-tourism.gr

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *