Οδηγούσα, στο δρόμο για το Αμόνι Κορινθίας,
όπου ξαφνικά μία δύναμη γύρισε το κεφάλι μου,
τα μάτια μου μεγάλωσαν
το πόδι μου πάτησε το φρένο,
άνοιξα την πόρτα και τα πήγα δίπλα από αυτή την υπέροχη κλίμακα.
Τι ωραία που είναι τα έργα των ανθρώπων όταν περιέχουν σοφία,, γνώση, επιστήμη.
Ποιοι άραγε να ήταν αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι,
πόσα χρόνια πίσω,
με πόσο μεράκι και αγάπη έφτιαξαν κάτι υπέροχο, και απλό,
ας είναι καλά,
παναγιώτης γούτος
