Acropolis of Athens

While I watch this video I feel like I have to fall on my knees and bow my head in respect to Iktinos, Kallikratis and Fidias as well as to all the people who contributed to the creation of this wonder. Harmony and perfection in each and every line. I feel the need to refer to Acropolis and its monument and to some of their very specific characteristics. We hope the spark of their glory illuminates our minds and  reveals for us the way to paths unapproached for centuries.

In the Acropolis among many other monuments we can see:

(το κείμενο διαθέσιμο πιο κάτω και στα ελληνικά)

• Propylaea was designed by the architect Mnesiklis. The construction begun in 436 BC but remained unfinished. Works were stopped at 431bc due to the Peloponnesian Wars. This monumental main entrance of the Acropolis is considered unique in all ancient Greek architectural history. Six Doric columns, reducing in diameter from bottom to top, constitute the façade of the Propylaea.

• The Temple of Athena Nike was built during 427-424 BC and was designed by Kallikrates. It was constructed in Ionian order and the friezes of its entablature were decorated with sculptures. In 1687 AD the Turks demolished the temple and used the marble to strengthen their ramparts

• The Parthenon, the biggest and most glorious building of the Acropolis, evokes the admiration of the whole world. It was started in 447 BC designed by the architects Iktinos and Kallikrates and the construction finished in 432 BC. It is of Doric order with 8 columns in the shorter and 17 columns in the longer side with a height of 10.50m. It is considered a masterpiece and it is ranked on the top of al ancient monuments, and we will analyse the reasons why.

1. Placement and surroundings. As you entered the “rock” out of Propylaea, the visitor faces not only the façade but the whole body of the structure, experiencing the “evmetria” the perfect balancing of length, depth and height of the temple.
2. The three parts of the temple height-wise of the temple (architrave, frieze, cornice) are the most harmonious ones ever created in Greek architecture. The stairs, which are not horizontal, are curved by 11cm in the long side and 6cm in the short side; these are the renowned hyperbolic curves. They create the illusion of the monument having taken a breath before standing on the rock.
3. On the other hand walls and columns are tiled to the interior as if the building is the base of a huge pyramid and all its parts meet at a point in the sky. Of course the four columns at the corners have a twin verge.
4. Reduction-Tension-Step. Reduction is the sliming of the beams as they get taller. This is not uniform but it follows an unusual curve. In 2/5 of the height an opposite movement appears, the Tension, creating the illusion that the column intensifies its force in order to support the structure. However, the Step of all the columns is not equal, the four columns in the corners are longer than the ones in the middle.

All this persistence to detail had one purpose, perfection and harmony. It therefore indicates the extremely advanced mathematical and scientific knowledge of that era. Ancient Greek Philosophers were those who first connected harmony and truth to the mathematical knowledge. Pythagoras was the first to assert that music is connected with mathematical equations. So did the architects with these structures. The perfection, harmony, beauty and glory of the temple are based upon the deep mathematical knowledge and progress in sciences of this era. Furthermore, the Parthenon, apart from an extremely sophisticated construction, proclaims the advanced expectations of the people during those years. We should bear this in mind today…

We also have to make reference to a masterpiece of the Parthenon that has not been saved. In the middle of the temple’s base stood a statue of goddess Athena made of gold and ivory, sculptured by Fedias in 438 BC. The flesh of the goddess was made of ivory and her dress of pure gold.  After completing the statue, the sculptor has been accused of stealing gold during his work. He was able to prove his innocence because Pericles had advised him to make the gold dress by blocks; so, he managed to deconstruct it and have it weighed. The weight of the gold was proven exact.

• The Erechtheion was built from 425 to 406 BC and was designed by the architect Kallimachos. It is of Ionian order. According to the mythology, goddess Athena fought with god Poseidon to dominate the city. The other gods gave victory to Athena; however, the Athenians wanted to reconcile the two gods. In order to do that, they dedicated a temple to each god. The east side honored Athena and the west side Poseidon. A statue inside the temple of Athena was believed to have fallen from the sky, and a hole on the roof with three marks on the floor in the temple of Poseidon was believed to have been created by the god’s trident. The most well-known place of the temple is the roofed balcony that is supported, not by columns, but by a row of six marvelous girls, the renowned Karyatides

(Greek version)

Bλέποντας αυτό το βίντεο αισθάνομαι την ανάγκη να γονατίσω και να ακουμπήσω τα πτυχία μου στα πόδια του Ικτίνου, του Καλλικράτη, του Φειδία και όλων αυτών που πραγματοποίησαν το θαύμα αυτό. Αρμονία και τελειότητα σε όλες τις γραμμές. Θέλω να αναφερθώ στα μνημεία της και σε κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Ελπίζουμε, η λάμψη της να φωτίσει τα μυαλά μας σήμερα και να μας ανοίξει μονοπάτια απροσπέλαστα για αιώνες.

Στην Ακρόπολη μεταξύ άλλων υπάρχουν τέσσερα μνημεία:

• Προπύλαια σε σχέδια του αρχιτέκτονα Μνησικλή. Η κατασκευή τους ξεκίνησε το 436πχ, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Οι εργασίες σταμάτησαν το 431πχ, με την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου. Η μνημειώδης αυτή είσοδος της Ακρόπολης θεωρείται κάτι το μοναδικό στην αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική. Έξι κίονες δωρικού ρυθμού στην πρόσοψη, λεπταίνουν, όσο προχωρούν από τη βάση προς την κορυφή.

• Ο Ναός της Αθηνάς Νίκης κτίστηκε μεταξύ 427 με 424πχ σε σχέδια του Καλλικράτη. Είναι ιωνικού ρυθμού, η ζωφόρος και τα αετώματά του είχαν γλυπτές παραστάσεις. Το 1,687μ.X., οι Τούρκοι διέλυσαν το ναό για να ενισχύσουν τις οχυρώσεις τους.

• Ο Παρθενώνας το μεγαλύτερο οικοδόμημα της Ακρόπολης που συγκεντρώνει το θαυμασμό όλου του κόσμου. Ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 447 σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Ικτίνου και Καλλικράτη. Οι εργασίες διήρκεσαν μέχρι το 432π.Χ. Είναι δωρικού ρυθμού με 8 κίονες στη μικρή και 17 στη μεγάλη πλευρά με ύψος 10,50μ. Θεωρείται αριστούργημα και κατατάσεται στην κορυφή όλων των αρχαίων οικοδομημάτων και θα αναφέρουμε τους λόγους για αυτό.

1. Η τοποθέτηση στο χώρο. Βγαίνοντας από τα Προπύλαια, ο επισκέπτης αντίκριζε όχι το μέτωπο του ναού αλλά ολόκληρο το σώμα του, χαρίζοντάς του την “ευμετρίαν” του, δηλαδή το ισοδύναμο ζύγισμα του πλάτους προς το μήκος και το ύψος του.
2. Οι τρεις κατ’ ύψος διαιρέσεις του ναού (κρηπίδωμα, κίονες θριγκός, ή αλλιώς, κλίμακες, στύλοι, επιστύλιο + μετόπη + κορωνίδα) έχουν την αρμονικότερη σχέση, την οποία γνώρισε ποτέ η ελληνική τέχνη. Οι βαθμίδες είναι καμπύλες, φουσκώνουν κατά 11εκ. στη μεγάλη και κατά 6εκ. στη μικρή πλευρά. Σχηματίζοντας τις λεγόμενες «υπερβολικές» καμπύλες. Δίνουν την εντύπωση ότι ο ναός έχει πάρει μια «ανάσα» πριν σταθεί στο χώρο.
3. Αντίθετα, οι τοίχοι και η κιονοστοιχία, κλίνουν προς τα μέσα με τρόπο, ώστε το κτίριο σχηματίζει τη βάση μιας μεγάλης πυραμίδας. Οι κίονες στις τέσσερεις γωνίες, έχουν φυσικά διπλή κλίση.
4. Μείωση- Ένταση- Βηματισμός: Η “μείωση” είναι το αδυνάτισμα του πάχους των κιόνων καθ’ ύψος. Δεν είναι όμως ενιαία αλλά ακολουθεί μία ιδιόρρυθμη καμπύλη. Στα 2/5 περίπου του ύψους παρουσιάζεται μία αντίθετη κίνηση, ένα φούσκωμα που ονομάζεται «ένταση» δίνοντας την εντύπωση πως ο κίονας εντείνει τη δύναμη του για να πάρει το φορτίο του βάρους. Όμως και ο «βηματισμός» των κιόνων δεν ήταν τυχαίος. Καμία απόσταση μεταξύ των κιόνων δεν ήταν ίδια μεταξύ τους, με τους γωνιακούς να έχουν τη μεγαλύτερη απ’ ότι οι ενδιάμεσοι.

Όλη  αυτή η εμμονή στην λεπτομέρεια, έναν στόχο είχε. Τελειότητα και αρμονία, στηριγμένες σε βαθιά μαθηματική γνώση, που αποδεικνύουν το υψηλό επιστημονικό επίπεδο των γνώσεων της εποχής. Οι αρχαίοι έλληνες φιλόσοφοι άλλωστε, ήταν εκείνοι που συνέδεσαν την αρμονία και την αλήθεια με τη μαθηματική γνώση. Με εξέχοντα τον Πυθαγόρα, απέδειξαν ότι η μουσική συνδέεται με μαθηματικές ακολουθίες. Το ίδιο φαίνεται έπραξαν και οι αρχιτέκτονες με τα οικοδομήματα στο Βράχο. Η τελειότητα, η αρμονία, η ομορφιά και το μεγαλείο του ναού αυτού, στηρίζεται στη βαθειά μαθηματική σκέψη και την επιστημονική πρόοδο της εποχής. Επιπλέον, ο Παρθενώνας εκτός από έργο πολύπλοκο, αποδεικνύει και πόσο υψηλές ήταν οι απαιτήσεις του κοινού την εποχή εκείνη. Ας κρατήσουμε κάτι από αυτό σήμερα….

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε να αναφερθούμε και σε ένα ακόμα μεγαλούργημα εντός του ναού. Στο μέσον του, στημένο πάνω σε βάθρο, βρισκόταν το ύψους 12μ. χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς, κατασκευασμένο από το Φειδία το 438π.Χ. Τα γυμνά μέρη ήταν κατασκευασμένα από ελεφαντόδοντο, το δε ένδυμα από χρυσό. Η σημειολογία εδώ, σε σχέση με σήμερα, λέει πως ο γλύπτης αμέσως μετά την ολοκλήρωση του αγάλματος, κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση μέρους του χρυσού που του είχε δοθεί για την κατασκευή του. Ο Φειδίας απέδειξε την αθωότητά του, επειδή ο Περικλής τον είχε συμβουλέψει να κάνει το χρυσό ένδυμα της Αθηνάς συναρμολογούμενο. Έτσι, μπόρεσε να το αποσυναρμολογήσει και να το ζυγίσει. Το βάρος του χρυσού βρέθηκε ακέραιο.

• Το Ερέχθειο κτίστηκε μεταξύ 425 και 406π.Χ. με σχέδια του αρχιτέκτονα Καλλίμαχου. Είναι ιωνικού ρυθμού. Στη μυθολογία η θεά Αθηνά με το θεό Ποσειδώνα μονομάχησαν για την κυριαρχία της πόλης. Οι θεοί σαν κριτές έδωσαν τη νίκη στην Αθηνά, οι Αθηναίοι όμως θέλοντας να συμβιβάσουν τους δύο θεούς τους αφιέρωσαν ένα ναό κάτω από την ίδια στέγη. Η ανατολική όψη ήταν της Αθηνάς και η δυτική του Ποσειδώνα. Ένα άγαλμα στο ιερό της Αθηνάς πιστευότανε πως είχε πέσει από τον ουρανό ενώ η ξηλωμένη στέγη σε ένα σημείο του ιερού του Ποσειδώνα και τρεις τρύπες στο βράχο του δαπέδου λεγότανε πως ήταν ε από το κτύπημα της τρίαινας του θεού. Το πιο γνωστό μέρος του ναού είναι εκείνο που ένα σκεπαστό μπαλκόνι στηρίζεται όχι σε κίονες αλλά σε έξι αγάλματα κοριτσιών εξαιρετικής τέχνης τις περίφημες Καρυάτιδες.